راز تحمل شب کاری در دی ان ای شما نهفته است
راستابلاگ: میلیونها آمریکایی بصورت شیفتی کار می کنند، اما تعدادی از افراد ظاهرا بهتر از دیگران با اختلالات ناشی از این نوع برنامه کاری کنار می آیند. حالا، دانشمندان دانشگاه میشیگان معتقدند همان سامانه زیستی که به ما در سازگاری با فصل های مختلف کمک می نماید، ممکنست تعیین کننده ی توانایی ما در رویارویی با ساعات کاری نامنظم نیز باشد.
به گزارش راستابلاگ به نقل از ایسنا، مطالعه ای جدید بر روی بالاتر از ۳۰۰۰ کارورز پزشکی نشان داده است که افرادی که الگوهای فصلی قوی تری در کارهای روزانه خود دارند، بیشتر در معرض اختلالات ریتم شبانه روزی هنگام کار در شیفت شب قرار می گیرند. به بیان دیگر، اگر میزان قدم های روزانه تان در تابستان و زمستان تفاوت زیادی دارد، احتمال بیشتری وجود دارد که با کار شیفتی مشکل پیدا کنید، نسبت به کسی که فعالیت هایش در طول سال نسبتا ثابت باقی می ماند.
به نقل از اس اف، این مطالعه که در مجله npj Digital Medicine پخش شده، نشان میدهد که برنامه ریزی زیستی تکاملی ما برای سازگاری با تغییرات فصلی، ممکنست در دنیای ۲۴ ساعته و همیشه بیدار امروزی مقابل ما عمل کند.
دکتر روبی کیم (Ruby Kim) نویسنده اصلی از دانشگاه یشیگان می گوید: انسان ها واقعاً موجوداتی فصلی هستند، حتی اگر در دنیای مدرن حاضر نباشیم این را بپذیریم.
زیست شناسی باستانی در مقابل برنامه های امروزی
دانشمندان مدت هاست می دانند که انسان ها مانند خیلی از حیوانات دارای ساعات داخلی بدن هستند که به تغییرات نور روز واکنش نشان می دهند. اما این اولین مطالعه گسترده ای است که حساسیت فصلی را با میزان سازگاری افراد با برنامه های کاری نامنظم پیوند می زند.
محققان داده های جمع آوری شده از کارورزان پزشکی را بررسی کردند که در نخستین سال سخت رزیدنتی خود، ساعات متمادی بین شیفت روز و شب جابه جا می شدند و به این علت گروهی ایده آل جهت بررسی اختلالات ریتم شبانه روزی بودند. این افراد همین طور دستبندهای هوشمند (Fitbit) پوشیده بودند که فعالیت بدنی و ضربان قلب شان را ثبت می کرد.
نتایج نشان داد کارورزانی که فعالیت فیزیکی شان در فصل های مختلف تفاوت بیشتری داشت، بیشترین ناسازگاری بین ضربان قلب و زمان خواب را در طول شیفت های شب تجربه کردند. این ناهماهنگی با افزایش ریسک مبتلاشدن به افسردگی، بیماریهای قلبی-عروقی و سایر مشکلات سلامتی مرتبط می باشد.
دو ساعت زیستی بجای یکی
دکتر دنیل فورجر (Daniel Forger)، از نویسندگان اصلی پژوهش خیلی از افراد فکر می کنند ریتم شبانه روزی فقط یک ساعت درونی دارد. اما ما نشان دادیم که در حقیقت دو ساعت هستند: یکی طلوع را ردیابی می کند و دیگری غروب را و این دو با هم تعامل دارند.
انسان ها، مانند خیلی از موجودات زنده، دارای سیستم «نوسان گر دوتایی» هستند؛ یعنی دو ساعت داخلی دارند که برای پیش بینی طلوع و غروب طراحی شده اند. این ساعت ها کارهای بدن را با تغییرات نور در فصل های مختلف هماهنگ می کنند.
در افرادی با پاسخ فصلی قوی تر، این ساعات داخلی نیز واکنشی تر عمل می کنند. این خاصیت شاید برای اجداد ما مفید بوده، اما در دنیای مدرن و شیفت های کاری ناپیوسته می تواند دردسرساز شود. این افراد سریع تر با شب کاری سازگاری پیدا می کنند، اما چون بطور معمول فقط یکی دو شب پشت سرهم شیفت شب دارند، وقتی به برنامه عادی برمی گردند، گرفتار بی نظمی شدیدتر می شوند.
نقش ژنتیک در حساسیت فصلی
محققان همین طور بدنبال کشف عوامل ژنتیکی موثر در حساسیت فصلی رفتند. تمرکز آنها بر ژنی به نام SLC۲۰A۲ بود که مطالعات قبلی روی موش ها نشان داده بودند در رفتارهای فصلی نقش دارد.
نتایج نشان داد در بین هزاران کارورزی که نمونه های ژنتیکی ارایه کرده بودند، آن هایی که انواع خاصی از این ژن را داشتند، نوسانات فصلی بیشتری در کارها و اختلالات شدیدتری در ریتم شبانه روزی تجربه کردند که خصوصاً در ماه های زمستان مشهود بود.
بااینکه این اثرات ژنتیکی کوچک بودند که درباب اغلب صفات رفتاری معمول است، اما سرنخ های مهمی برای درک زیست شناسی واکنش افراد به شب کاری فراهم می کنند.
پیامدهای این یافته ها برای میلیونها نفر
این یافته ها ممکنست بر زندگی حدود ۱۵ میلیون آمریکایی که بصورت شیفتی کار می کنند تاثیر بگذارد. هم اکنون، راه قابل اعتمادی برای پیش بینی این که چه کسی در مقابل شیفت های شب مقاومت بیشتری دارد وجود ندارد که موضوعی است که به نرخ بالای فرسودگی شغلی و مشکلات سلامتی منجر می شود.
شناخت این که حساسیت فصلی می تواند پیش بینی کننده تحمل فرد در مقابل شب کاری باشد، ممکنست در آینده به طراحی بهتر برنامه های کاری یا استفاده از استراتژی های نوری و محیطی برای بهبود شرایط کارکنان منجر شود.
دکتر فورجر می گوید: این یافته ها از نظر تکاملی منطقی ست برای اینکه مغز ما میلیونها سال مشغول دنبال کردن طلوع و غروب بوده است. سپس، ناگهان صنعتی شدن از راه رسیده و حالا ما هنوز درحال تلاش هستیم که با آن هماهنگ شویم.
بااینکه این مطالعه بر گروه خاصی از کارورزان پزشکی متمرکز بود، یافته ها می تواند برای خیلی از مشاغل شیفتی دیگر نیز قابل تعمیم باشد. با این وجود، به تحقیقات بیشتری در حوزه های مختلف شغلی، گروههای سنی، و موقعیت های جغرافیایی نیاز است.
نکته مهم این است که این مطالعه عملکرد شغلی یا ایمنی را مستقیما ارزیابی نکرد، بلکه فقط به بررسی هماهنگی ضربان قلب و زمان خواب پرداخت. اما از آن جا که اختلال در ریتم شبانه روزی با مشکلات سلامتی گوناگون مرتبط می باشد، درک این تفاوت ها اهمیت زیادی دارد.
منبع: rastablog.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب
لطفا شما هم در مورد این مطلب نظر دهید