کشف تعجب آور ستاره ای که در دل ستاره ای دیگر می چرخد!
راستابلاگ: راستابلاگ: دانشمندان یک منظومه ستاره دوتایی نادر کشف کرده اند که در آن یک ستاره درون ستاره دیگر می چرخد و تنها 16 تا 84 نمونه دیگر از این منظومه های عجیب و غریب ممکنست در کل کهکشان ما وجود داشته باشد.
به گزارش راستابلاگ به نقل از ایسنا، ستاره شناسان ممکنست نوع نادری از یک منظومه ستاره ای دوتایی را کشف کرده باشند که در آن یک ستاره درون ستاره دیگر خود می چرخد.
به نقل از اس یپیس، ستاره شناسان یک تپ اختر به نام PSR J۱۹۲۸+۱۸۱۵ را که در فاصله حدود ۴۵۵ سال نوری از زمین قرار دارد، بررسی کردند. تپ اختر نوعی ستاره نوترونی است. ستاره نوترونی به بقایای یک ستاره بزرگ که در یک انفجار فاجعه بار به نام ابرنواختر از بین رفته است، گفته می شود. کشش گرانشی بقایای ستاره به اندازه کافی قوی بوده است که پروتون ها و الکترون ها را برای تشکیل نوترون ها خرد کند، به این معنا که یک ستاره نوترونی عمدتاً از نوترون ها تولید شده است. این موجب می شود که این ستاره بسیار متراکم باشد.
تپ اخترها ستاره های نوترونی چرخانی هستند که پرتوهای دوقلوی امواج رادیویی را از قطب های مغناطیسی خود ساطع می کنند. این پرتوها انگار پالس دارند؛ برای اینکه ستاره شناسان آنها را فقط زمانی می بینند که قطب تپ اختر به سوی زمین باشد. پژوهشگران تخمین می زنند که این تپ اختر خاص از یک ستاره آبی داغ با جرم بالاتر از هشت برابر خورشید متولد شده است.
با بهره گیری از تلسکوپ رادیویی کروی با دیافراگم پانصد متری (FAST) در چین، بزرگترین تلسکوپ تک بشقابی جهان، ستاره شناسان کشف کردند که PSR J۱۹۲۸+۱۸۱۵ یک همراه دارد، یک ستاره هلیومی با جرم حدود یک تا ۱.۶ برابر جرم خورشید. این ستاره بیشتر یا تمام لایه های بیرونی هیدروژن خودرا از دست داده و هسته ای عمدتاً از هلیوم را به جا گذاشته است.
جین-لان هان (Jin-Lan Han)، نویسنده همکار مطالعه و رییس بخش نجوم رادیویی رصدخانه های ملی نجوم آکادمی علوم چین در پکن، می گوید: این ستاره ها در این منظومه دوتایی هم اکنون تنها حدود ۷۰۰ هزار مایل (۱.۱۲ میلیون کیلومتر) از هم فاصله دارند، یا حدود ۵۰ برابر نزدیکتر از فاصله عطارد به خورشید. آنها تنها در عرض ۳.۶ ساعت یک دور به دور یکدیگر می چرخند.
PSR J۱۹۲۸+۱۸۱۵ یک تپ اختر میلی ثانیه ای است، به این معنا که با سرعت فوق العاده ای می چرخد و تقریباً ۱۰۰ بار در ثانیه می چرخد. تپ اخترهای میلی ثانیه ای بطور معمول با بلعیدن همدم های نزدیک خود به این سرعت های زیاد می رسند و مواد هجومی موجب می شود که آنها سریع تر و سریع تر بچرخند.
تحقیقات قبلی نشان داده است که تپ اخترهای میلی ثانیه ای با خوردن همراهان خود، ممکنست یک مرحله «پوشش مشترک» را تجربه کنند که در آن تپ اختر در لایه های بیرونی همراه خود می چرخد. با این وجود، دانشمندان هیچ گاه چنین منظومه های دوتایی های عجیب و غریبی را شناسایی نکرده اند البته شاید باید گفت تا به امروز.
هان می گوید، با بهره گیری از مدلهای کامپیوتری، پژوهشگران پیشنهاد می کنند که اعضاء این منظومه دوتایی تازه کشف شده در فاصله ای حدود دو برابر فاصله بین زمین و خورشید از یکدیگر آغاز به حرکت کرده اند. سپس تپ اختر آغاز به مکیدن لایه های بیرونی همراه خود کرده و یک پوشش مشترک در اطراف هر دوی آنها تشکیل داده است. بعد از تقریباً ۱۰۰۰ سال، این تپ اختر به هسته ی شریک خود نزدیک شده و احتمالاً آخرین بخش این پوشش را به بیرون پرتاب کرده و یک سیستم دوتاییِ به هم پیوسته را به جا گذاشته است.
برمبنای تعداد تخمینی ستاره های دوتایی در کهکشان راه شیری که تقریباً با این سیستم تازه کشف شده مطابقت دارند، پژوهشگران پیشنهاد می کنند که تنها ۱۶ تا ۸۴ همتای PSR J۱۹۲۸+۱۸۱۵ و همراه آن ممکنست در کهکشان ما وجود داشته باشند. برای درک بهتر این مساله لازم است بدانید که کهکشان راه شیری میزبان حدود ۱۰۰ تا ۴۰۰ میلیارد ستاره است.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب
لطفا شما هم در مورد این مطلب نظر دهید