در دومین روز برگزاری كنفرانس الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت مطرح شد
هوش مصنوعی و آینده سیاستگذاری عمومی از تحلیل داده تا تصمیم گیری هوشمند
به گزارش راستابلاگ، استادیار دانشگاه امام صادق (ع)، با بررسی نقش هوش مصنوعی در سیاستگذاری عمومی، بیان می کند که این فناوری می تواند به بهینه سازی تصمیم گیری های دولتی و کاهش سوگیری های انسانی کمک نماید.
به گزارش راستابلاگ به نقل از ایسنا، حسین سالار آملی، رئیس اندیشکده چرخه نوآوری الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت و استاد دانشگاه نعتی امیرکبیر، در دومین روز برگزاری کنفرانس الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت و در نشست حکمرانی تعیین اولویت های فناوری و نوآوری با تحلیل روندهای قدرت جهانی، اظهار داشت: آینده رقابتها در سطح بین المللی، میان دارندگان علم و فناوری رقم خواهد خورد.
وی معتقد می باشد که سیاست گذاران باید به جای تکیه بر امکانات داخلی، در زنجیره جهانی علم و فناوری مشارکت داشته باشند تا از تحولات و فرصت های دانش جهانی بهره مند شوند.
سالار آملی در بررسی این مساله گفت: در قرن جدید، پایه های قدرت از زور و ثروت بسمت دانایی و دانش حرکت کرده است. رقابت میان کشورها مبنی بر علم و فناوری شکل می گیرد، و هنجارسازی های نوین در سطح بین المللی درحال گسترش هستند.
وی اضافه کرد: در این گذار، بسنده کردن به ظرفیتهای داخلی، نگرشی محدود و واپس گرا خواهد بود. دانش و فناوری را نمی توان تنها از یک کشور یا یک بنگاه به دست آورد، بلکه باید در شبکه های جهانی حضور یافت و با فرآیندهای بین المللی همگام شد.
این پژوهشگر اشاره کرد: زنجیره جهانی علم و تکنولوژِی، مجموعه ای ارتباطی میان کشورها، نهادهای علمی، مراکز تحقیقاتی، بنگاه های صنعتی، حکومت ها و سازمان های بین المللی همچون UNESCO، APCTT، WIPO-PCT و CERN است. بازیگران اصلی این شبکه ها بیشترین بهره را از نوآوری، تأمین مالی، رشد صنعتی و امنیت ملی خواهند برد.
وی ادامه داد: کشورها به لحاظ اثرگذاری در این شبکه به سه گروه تقسیم می شوند: کشورهای پیشرو، کشورهای رهرو و کشورهای جامانده. جایگاه یک کشور در این زنجیره جهانی، وابسته به نظام تحصیل و پژوهش کارآمد، سرمایه گذاری در پژوهش و توسعه، ایجاد مراکز فناوری و تقویت همکاریهای علمی بین المللی است. سالار آملی در آخر اشاره کرد: «هزینه های بالای پژوهش، بازارهای محدود محلی، کمبود نیروی انسانی متخصص و فقدان منابع مالی، همچون عواملی هستند که سیاست گذاران علم و فناوری را به تدوین راهبردهای حضور مؤثر در زنجیره جهانی ملزم می کنند. سیاستگذاری مناسب در این عرصه، نه تنها به رشد علم و فناوری کشور کمک خواهد کرد، بلکه جایگاه ایران را در رقابتهای آینده علمی و صنعتی تثبیت خواهد نمود.
چالش های گزینش پژوهش های بنیادی در ایران و راهکارهای نوین برای بهبود آن
همینطور سیدسپهر قاضی نوری، استاد دانشگاه تربیت مدرس و عضو اندیشکده علم مرکز الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت، با بررسی روند سیاستگذاری پژوهش های بنیادی در ایران، بیان می کند که روش های مرسوم تصمیم گیری در این عرصه، به سبب محدودیت مشارکت نخبگان، اعمال نظرهای شخصی و فقدان شفافیت، منجر به کاهش اعتماد عمومی و اتلاف منابع شده اند.
وی معتقد می باشد که استفاده از تکنولوژی های جدید، همچون زنجیره بلوکی و قراردادهای هوشمند، می تواند به ارتقاء این فرآیند کمک نماید.
قاضی نوری در بررسی این مساله گفت: پژوهش های بنیادی، به فهم عمیق تری از موضوعات علمی منتج شده و معمولا هدف کاربردی مشخصی ندارند. باتوجه به محدودیت های مالی کشور، گزینش صحیح این تحقیقات اهمیت ویژه ای برای بهینه سازی منابع دارد.
وی اضافه کرد: روش های سنتی تصمیم گیری در این عرصه، مبتنی بر ارزیابی های متمرکز و نظرات تعداد کمی از کارشناسان هستند. این روند با چالش هایی مانند سیاستگذاری بالا به پایین، عدم شفافیت، و فقدان معیارهای عینی روبه رو شده که باعث کاهش پذیرش عمومی و اثربخشی سیاستگذاری ها شده است.
این پژوهشگر اشاره کرد: مشکلات کنونی گزینش پژوهش های بنیادی، در پنج محور دسته بندی شده اند: پیش بینی ناپذیری نتایج، سیاستگذاری متمرکز و دشواری های تصمیم گیری، تملک ناپذیری یافته های علمی، هم پوشانی و هم افزایی پروژه ها، و تضادهای سیاستی.
وی ادامه داد: برای رفع این چالش ها، مدل جدیدی بر مبنای فناوری زنجیره بلوکی پیشنهاد شده است. این مدل با بهره گیری از بازارهای پیش بینی و قراردادهای هوشمند، می تواند فرایند تصمیم گیری را شفاف تر ساخته، مشارکت نخبگان را افزایش دهد و اعتماد عمومی به سیاستگذاری های علمی را تقویت کند.
قاضی نوری در آخر اشاره کرد: استفاده از تکنولوژی های جدید در سیاستگذاری پژوهش های بنیادی، امکان تخصیص منابع به پروژه های مؤثرتر را فراهم آورده و به ارتقاء سطح علوم پایه کمک خواهدنمود. این راهکار، گامی اساسی در راه تحول نظام علمی کشور شمرده می شود.
هوش مصنوعی و آینده سیاستگذاری عمومی؛ از تحلیل داده تا تصمیم گیری هوشمند
بابک حمیدیا، استادیار دانشگاه امام صادق (ع)، با بررسی نقش هوش مصنوعی در سیاستگذاری عمومی، بیان می کند که این فناوری می تواند به بهینه سازی تصمیم گیری های دولتی و کاهش سوگیری های انسانی کمک نماید. وی معتقد می باشد که استفاده از AI در تحلیل داده، پیش بینی روندها و تجویز سیاستهای عمومی، مسیر جدیدی برای ارتقاء حکمرانی دیجیتال فراهم خواهدنمود.
حمیدیا در بررسی این مساله گفت: در عصر تحول دیجیتال، سیاستگذاری عمومی با چالش های گوناگونی همچون انفجار داده ها، پیچیدگی تصمیم گیری و تغییرات سریع محیطی روبه رو شده است. استفاده از هوش مصنوعی، امکان پردازش داده های حجیم و پیش بینی روندهای کلان را فراهم می آورد.
وی اضافه کرد: این مطالعه، سه سطح تحلیلی داده محور را مورد بررسی قرار داده است: (۱) تحلیل توصیفی برای شناسایی الگوهای موجود، (۲) پیش بینی کننده برای برآورد تغییرات آینده، و (۳) تجویزی برای پیشنهاد راهکارهای سیاستی. این سطوح، چارچوبی عملی برای تصمیم گیری هوشمند عرضه می دهند.
این پژوهشگر اشاره کرد: ابزارهای هوش مصنوعی مانند الگوریتم های یادگیری ماشین، پردازش زبان طبیعی، مدل سازی سیاستی و سیستم های تصمیم یار، نقش برجسته ی در ارتقاء فرآیندهای سیاستگذاری ایفا می کنند. مطالعات موردی از کشورهای مختلف نشان می دهند که این فناوری ها در حوزه هایی مانند سلامت، محیط زیست و اقتصاد، کارآمدی بالایی دارند.
وی ادامه داد: با وجود مزایای AI، چالش هایی نظیر مسایل اخلاقی، حقوقی و اجتماعی هم مطرح هستند. مقاله بر لزوم شفافیت الگوریتمی، سیاستگذاری تطبیقی و ترکیب تصمیم گیری انسانی و ماشینی تاکید دارد تا استفاده از AI، نتایج مطلوبی در سیاستگذاری عمومی به همراه داشته باشد.
حمیدیا در آخر اشاره کرد: یافته های این پژوهش نشان میدهد که استفاده اثربخش از AI در سیاست گذاری، مستلزم چارچوب های نظارتی مناسب، تقویت ظرفیتهای نهادی و پژوهش های بین رشته ای است. هوش مصنوعی، آینده سیاستگذاری را بسمت تصمیم گیری های دقیق تر و کارآمدتر هدایت خواهدنمود.
هوش مصنوعی در اصلاح سیاستهای اقتصادی و اجتماعی؛ چارچوبی برای الگوی ایرانی پیشرفت
حسن بشیری، استادیار دانشگاه صنعتی همدان، با بررسی نقش هوش مصنوعی در سیاستگذاری اقتصادی و اجتماعی، بیان می کند که تکنولوژی های جدید می توانند به تحلیل دقیق داده ها، پیش بینی روندها و عرضه راهکارهای بهینه کمک کنند وی معتقد می باشد که استفاده از AI در سیاست گذاری، علاوه بر کاهش خطاهای انسانی، به تخصیص بهینه منابع و افزایش عدالت اجتماعی منجر خواهد شد.
بشیری در بررسی این مساله گفت: تحولات فناورانه، بخصوص در حوزه هوش مصنوعی، فرصتی بی نظیر برای ارتقاء فرآیندهای سیاستگذاری در ایران فراهم آورده اند. این فناوری ها امکان تحلیل کلان داده ها، بررسی الگوهای اقتصادی و اجتماعی، و عرضه سفارش های مبتنی بر داده را فراهم می کنند.
وی اضافه کرد: مدلهای یادگیری ماشین، شبکه های عصبی و پردازش زبان طبیعی، ابزارهایی کلیدی در اصلاح سیاستهای عمومی محسوب می شوند. استفاده از این ابزارها، باعث اتخاذ تصمیم گیری های هوشمندتر و مبتنی بر داده خواهد شد.
این استاد دانشگاه اشاره کرد: چالش های پیاده سازی هوش مصنوعی در کشور، شامل مسایل زیرساختی، محدودیت های منابع انسانی و سیاستگذاری های ناکارآمد هستند. بمنظور رفع این چالش ها، تدوین راهبردهای اجرایی و ظرفیت سازی فناورانه ضروریست.
وی ادامه داد: این پژوهش نشان میدهد که استفاده مؤثر از AI در سیاست گذاری، باعث کاهش خطاهای انسانی، تخصیص بهینه منابع، ارتقاء عدالت اجتماعی و بهبود راندمان اقتصادی خواهد شد. استفاده هوشمند از تکنولوژی های جدید، می تواند زمینه ساز تحقق الگوی ایرانی پیشرفت باشد.
بشیری در آخر اشاره کرد: برای تحقق این اهداف، سرمایه گذاری در زیرساخت های هوش مصنوعی، توسعه نیروی انسانی متخصص، و تدوین چارچوب های نظارتی ضرورت دارد. حرکت به سمت سیاستگذاری هوشمند، مسیر دستیابی به توسعه پایدار را هموار خواهدنمود.»
روندهای پدیدار شونده در هوش مصنوعی و نتایج آینده آن
هاشم آقازاده، دانشیار دانشگاه تهران، با بررسی روندهای نوظهور در هوش مصنوعی، بیان می کند که سرعت توسعه این فناوری، تأثیرات گسترده ای بر جنبه های مختلف زندگی بشر دارد. وی معتقد می باشد که تحلیل شبکه های تحقیقاتی و شناسایی خوشه های کلیدی پژوهشی، می تواند مسیرهای آینده این حوزه را روشن سازد.
آقازاده در بررسی این مساله گفت: هوش مصنوعی با نفوذ فراگیر خود، درحال تغییر بنیادین جهان ماست. بمنظور پیمایش بهتر در این چشم انداز متحول، شناخت روندهای تحقیقاتی و حوزه های پدیدار شونده، امری لازم است.
وی اضافه کرد: این پژوهش، مسیر تحول آفرین هوش مصنوعی را مورد مطالعه قرار داده و از راه روش شناسی دقیق، خوشه های تحقیقاتی برجسته را شناسایی کرده است. تحلیل شبکه های علمی، با بهره گیری از معیارهای مرکزیت نزدیکی و ضرایب خوشه بندی، می تواند مطالب اصلی پژوهشی را نمایان سازد.
این پژوهشگر اشاره کرد: تحلیل و بررسی محتوای مقالات در رابطه با این خوشه ها، تصویری دقیق از آینده تحقیقاتی هوش مصنوعی عرضه می دهد. رشد نمایی انتشارات علمی در این زمینه طی سالهای اخیر، بر لزوم توجه به روندهای نوظهور و نتایج آنها تاکید می کند.
وی ادامه داد: باتوجه به توسعه سریع این فناوری، سیاست گذاران و محققان باید نگاهی آینده نگر اتخاذ کنند. استفاده از تحلیل شبکه ای، امکان شناخت بهتر فرصت ها و چالش های پیش رو را فراهم خواهدنمود.
آقازاده در آخر اشاره کرد: این پژوهش نشان میدهد که درک روندهای پدیدار شونده در هوش مصنوعی، نه تنها به پیش بینی آینده این فناوری کمک می نماید، بلکه امکان هدایت تحقیقات و تصمیم گیری های راهبردی را هم فراهم می سازد.
استاد دانشگاه تهران: همکاری بین المللی پیشران پیشرفت علم و فناوری در ایران است
محمدرضا محمدی زاده، استاد دانشگاه تهران و عضو اندیشکده علم مرکز الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت، با بررسی روند پیشرفت علمی و فناوری، بیان می کند که توسعه دانش و نوآوری، عامل اصلی رشد اقتصادی در عصر حاضر است. وی معتقد می باشد که همکاریهای بین المللی، توسعه منابع انسانی و تأمین پایداری ذهنی و فکری، سه محور اساسی برای جهش علمی و فناوری در کشور محسوب می شوند.
محمدی زاده در بررسی این مساله گفت: دگرگونی های ژرف عصر حاضر، دولت ها را بر آن داشته تا تدابیر ویژه ای برای پیشرفت علمی و فناوری اتخاذ کنند. این فرایند، نیازمند برنامه ریزی دقیق، انتخاب ابزارهای مناسب و ایجاد شرایط مطلوب برای توسعه علمی است.
وی اضافه کرد: اقتصاد دانش محور بر پایه تولید دانش و نوآوری بنا شده است. با این وجود، تولید دانش بسیار پرهزینه بوده و با محدودیت های مالی، انسانی و اجتماعی روبرو است. هیچ کشوری نمی تواند به تنهایی در تمامی حوزه های علمی سرمایه گذاری کافی انجام دهد، بنابراین استفاده از رویکرد های مشارکتی و بین المللی لازم است.
این پژوهشگر اشاره کرد: بعد از بررسی های اولیه، مشخص شد که عوامل گوناگونی در پیشرفت علمی و فناوری نقش دارند، اما سه عامل اصلی و محرک سایر زمینه ها عبارت اند از: ۱) همکاریهای بین المللی و قرار گرفتن در زنجیره دانش و فناوری جهانی، ۲) توسعه مغزافزار و منابع انسانی، و ۳) پایداری بلند مدت در زمینه علمی با تأمین آرامش ذهنی و فکری.
وی ادامه داد: این پژوهش با تدوین پرسشنامه ای شامل ۱۱ محور اصلی و ۳۲ محور فرعی، نظرات نخبگان علمی و فناوری را بررسی نموده و تناسب این موارد با تدابیر سند الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت هم مورد ارزیابی قرار گرفته است.
محمدی زاده در آخر اشاره کرد: نتایج این پژوهش نشان میدهد که توجه به پیشران های علمی و فناوری، می تواند مسیر جهش علمی کشور را هموار کند. امیدواریم یافته های این پژوهش، به برنامه ریزی عملیاتی و اجرای سیاستهای توسعه علمی کمک نماید.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب
لطفا شما هم در مورد این مطلب نظر دهید