مردم ماه ایران، ۴۲
آغاز کار با تمرکز بر روی بی سیم
به گزارش راستابلاگ، برخی گمان می کنند کار خیر لزوما در پخش بسته غذایی و صرف هزینه مادی خلاصه می شود اما گاهی کمک به تعلیم و تربیت در جامعه از هر فعالیت دیگری موثرتر است.
خبرگزاری مهر، گروه جامعه؛ «محمدجواد نادی» ۳۵ ساله کارشناس ارشد مدیریت بازرگانی و دکتری مدیریت فرهنگی و مسئول «گروه جهادی شهید شاطری» شهر زنجان است. این گروه جهادی از سال ۱۳۹۷ به شکل رسمی فعالیت خویش را شروع کرده است.
محله بی سیم با ۲۴ هزار نفر جمعیت که سکونتگاهی غیر رسمی در شهر زنجان است نخستین پایگاه آنان برای فعالیتهای خیریه بود. از آغاز ورود به این منطقه فعالیتهای مختلفی را آغاز کردند و با عرضه خدمات پزشکی و سلامت در کنار اشتغال و تعلیم و تربیت تلاش کردند اعتماد اهالی را هم جلب کنند.
مدل کار آنها در اثر آشنایی با شیوه کار ستاد پیشرفت منطقه ای، تغییر نمود و فعالیتهای شان را به شکل جدیدی تنظیم کردند. این گروه ۱۲ نفر دوست بودند که به شکل رفاقتی شروع به کار کرده و به مرور افراد دیگری هم به آنها اضافه شدند. هم اکنون تعداد اعضای گروه به ۸۰ نفر رسیده که ستون های اجرایی کار هستند.
در بحث تعلیم و تربیت از تمام بخش ها جلوترند. ۶۰ نفر خانم هم در قسمت آموزش فعال می باشند که هر کدام پنجاه خانواده را در مدل رشد خانوادگی آموزش داده و هدایت می کنند. کارگروه تعلیم و تربیت حدود ۲۱ نفر عضو دارد که درحال فعالیت هستند. در حوزه سلامت ساختار اولیه فعالیتهای آنها شکل گرفته است. خانواده ها حضور در دوره ها را شروع کرده اند و ساختارسازی و شبکه سازی مردمی درحال شکل گیری است و جلسات مقدماتی آن برگزار شده است. در بحث اشتغال سند اشتغال منطقه آماده شده و رسته شغلی هم معلوم است و نیازمندی های مالی و آموزشی آن به تفکیک استخراج شده است.
این گروه جهادی برای توسعه کار با دو گروه مواجه بودند. اول با مسؤلان استان مانند استاندار، فرماندار، شهردار، امام جمعه و غیره جلسه گذاشتند و طرح ها و ایده ها را بیان نمودند که باعث شد آنها خودشان پای کار بیایند. از آنها خواستند هر کاری می خواهند برای این محله انجام دهند به این گروه جهادی محول کنند و دستگاههای دولتی مزاحمت و تداخل درست نکنند و نقش حامی و پشتیبان جریان های مردمی را ایفا کنند. بدین سان موانع کم کم برداشته شد.
دسته دوم گروههای اجتماعی و فعالان این حوزه در شهر زنجان بودند. این گروه جهادی به دنبال حذف آنها نبود بلکه می خواست نظمی در کارها به وجود بیاید و خروجی کارها قابل بررسی و سودمند باشد. با این افراد بارها جلسه گذاشته و ظرفیت آنها را در نظر گرفتند و بر این اساس برای آنها نقش تعریف کردند. حالا دیگر همه در زنجان می دانند که آنها در این منطقه فعال می باشند. از حاج مهدی رسولی تا هیئت ثارالله و سپاه و دیگران هر کسی، هر کاری می خواهد در این منطقه انجام دهد با آنها هماهنگ می شود و کارها منظم پیش می رود.
منابع مالی گروه جهادی متنوع است. قسمتی از آنرا خیرین پرداخت می کنند و از ظرفیت مسئولیت اجتماعی شرکت ها هم بهره می برند و از ظرفیت خود دستگاههای دولتی هم استفاده می نمایند.
شهرداری را قانع کرده و برای فعالیتها پای کار آورده اند. هم اکنون فقط در ۱۰ مدرسه منطقه کار می کنند که از ظرفیت آموزش و پرورش و بنیاد احسان هم بهره می برند. همان مدل خیریه ای کار را هم حفظ نموده اند و با نیروی مردمی و پرداخت های مردمی کار را جلو برده اند. آنها معتقدند که حتما لازم نیست بسته غذایی و غذای گرم میان مردم پخش کنند و می توانند در تعلیم و تربیت هم خیر باشید. این ایده درحال جا افتادن است.
نیروهایی که به آنها پیوسته اند را بر مبنای علایق و ذوق و سلیقه شان به سمت کارگروه های مختلف هدایت کرده و با گروههای دیگر در شهر های مختلف هم ارتباط گرفته اند. آنها با استفاده از تجربیات این گروه ها و بررسی کارهای مختلف دائماً درحال آموزش خودشان هستند. ولی این آموزش و دانش از میدان عمل به آنها منتقل شده و تبدیل به طرح و برنامه می شود.
منبع: راستابلاگ
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب