گزارش راستابلاگ؛
صنایع دستی فاخر ایرانی هماهنگ با ذائقه بین المللی است؟
در این که هنر ایرانی، فاخر است و هنرهای زیادی در یک محصول به زحمت جمع شده تا آنرا صنعت دستی هنرمند ایرانی نامید شکی نیست اما باید دانست آیا همه صنایع دستی ما باب طبع ذائقه بین المللی هستند؟
گروه جامعه؛ عدم شناخت بازارهای خارجی صنایع دستی معضل همیشگی تولیدکنندگان و صادرکنندگان بوده است. تصور خیلی ها از فروش صنایع دستی این است که بتوانند دو چمدان از صنایع دستی تولیدی خودرا در نمایشگاهی به فروش برسانند و تمام!
درحالیکه نمی دانند چند نفر از جلوی غرفه شأن در آن نمایشگاه رد شده اند و تا توانسته اند در طول یک هفته آن دو چمدان صنایع دستی را بفروشند.
برخی دیگر محصولاتی تولید می کنند و توقع دارند که در خارج از کشور به فروش برسد درحالی که همان محصول را به کشور برمی گردانند چون نمی دانند در ذائقه یک فرد خارجی کدام محصول ایرانی بیشتر مورد پسند است و چه خلاقیتی باید در آن محصول ایجاد کرد که اگر کسی یک دفعه محصولی خرید برای دومین بار باز هم به سراغ آن محصول برد.
خیلی ها تصور می کنند اگر صنایع دستی فاخری تولید کنند اما همیشه این محصول در انبار بماند اتفاق بهتری است نسبت به این که آنرا حتی با کمترین قیمت بفروشند. درحالی که محصول مانده در انبار بمراتب بی ارزش تر از محصولی است که با قیمت پایین فروخته می شود.
اینها مسائلی است که تنها کسانی می توانند به آن پاسخ دهند که بازار صنایع دستی را زیر و رو کرده اند، در نمایشگاه های مختلف شرکت کرده و در خلق یک اثر خلاقیت به خرج داده اند.
رفیع رضوی یکی از فعالان حوزه صنایع دستی است که با وجود جوان بودن اما توانسته بازار خارجی و داخلی هنر ایران را به خوبی بشناسد برای همین حالا می تواند برای فروش صنایع دستی راه حل پیدا کند و برای جلوگیری از تکرار تولید محصول، ایده خلاقانه دهد.
او درباره بازار صنایع دستی، معرفی محصولات و فروش آن در بازارهای جهانی به خبرنگار مهر اظهار داشت: یکی از مشکلاتی که صادرکنندگان صنایع دستی دارند این است که بازارهای جهانی را به خوبی نمی شناسند. در این زمینه وزارت میراث فرهنگی نیز کمکی به شناخت بازارها نمی کند بدین سبب صادرکننده بر طبق تجربیات خودش به این نتیجه می رسد که کجا می تواند چه محصولی را بفروشد. بعنوان مثال برای بازار آلمان باید بدانیم که ظرف باید چهارگوش ساده باشد. یا این که هر کشوری مینای پرکار ایران را نمی پسندد.
فرق فروش سوغات با صنایع دستی در بازارهای خارجی
رضوی افزود: اگر صنایع دستی با نگاه هویت سازی بعنوان کالای روزمره مردم تولید شود می تواند فروش بهتری هم داشته باشد. فرض کنید که به آفریقا رفته اید و یک مجسمه سیاه لب ساحل می خرید. اگر همین جنس را فروشگاه محله تان داشته باشد نمی خرید چون آنجا این کالا حکم سوغات را داشته ولی در این مغازه دیگر آن هویت را ندارد. اگر صنایع دستی ایران هم توسط توریست خارجی خریده می شود بدین سبب است که نگاه سوغات به آن دارد حتی اگر بدترین صنایع دستی باشد. ولی اگر خواستیم این کالا را تا نزدیکی خانه او ببریم و بفروشیم؛ از آنجائیکه در ذائقه اش نیست، نمی خرد.
به همین دلیل ما اشتباه می نماییم و می گوئیم چون این صنایع دستی توسط گردشگران خرید خوبی داشته پس حتما به این معنا است که بطورمثال آلمانی ها مینای ایران را دوست دارند. درحالیکه این طور نیست. چون آلمانی ها مینای چهارگوش می پسندند با لبه تیز و رنگ تیره.
برخی از تولیدکنندگان و هنرمندان تعصب هایی در فرم دارند و حاضر نیستند آنرا تغییر دهند
او اظهار داشت: ما نباید برای دلمان صنایع دستی تولید نماییم بلکه باید برای بازار تولید شود. اما تعدادی از تولیدکنندگان و هنرمندان تعصب هایی در فرم دارند و حاضر نیستند آنرا تغییر دهند. تعدادی از این فرم ها اصالت دارد اما نه همه آنها. این تعصب ها ناشی از عدم شناخت ما روی سبک های طراحی و امثال آنست که باید تغییر کند و خلاقیت به خرج بدهند.
وی افزود: ما برای صنایع دستی کشورمان باید بازارهای همسان پیدا نماییم. بطورمثال هندی ها در اروپای شرقی خوب کار کرده اند و نسبت به آن شناخت دارند و برای آن صنایع دستی تولید می کنند. یک مدت هم در ایران محصولاتشان فروخته می شد چون محصولی تولید کردند که ما می پسندیدیم. پارچه قلمکار ایران در هند و پاکستان فروش دارد چون در آن کشورها شبیه به آنرا می بینیم بدین سبب قلمکار با ذائقه این کشورها هماهنگ است. ولی نمی توان به زور قلمکار را به خورد اروپایی داد. ما نه فقط نمی دانیم چه کشوری چه محصولی از ایران را می خواهد حتی نمی دانیم بازار ایران چه می خواهد. درحالی که باید بتوان برای مردم ایران صنایع دستی کاربردی تولید کرد. یک ایرانی چقدر باید پول صنایع دستی تزئینی بدهد؟ وقتی معیشت مردم سخت می شود آنها کمتر به سراغ کالاهای غیر کاربردی می روند.
لزوم توجه دیزاینرهای بین المللی به صنایع دستی ایرانی
رضوی در ادامه بیان کرد: به فعالان حوزه صنایع دستی می گویم که اگر تنها بتوانند یک نمایشگاه را ببینند کفایت می کند و آن هم نمایشگاه لایف استایل در فرانکفورت است که ریزش غرفه دارانش صفر شده و باعث شده تا کل فرانکفورت درگیر این نمایشگاه شود و هر سال هم یک کشور پارتنر آن می شود. در این نمایشگاه که فوریه هر سال راه اندازی دو سال غرفه داشتیم. گرفتن غرفه در این نمایشگاه بسادگی نیست باید پروپزالی ارائه شود.
وی افزود: در این نمایشگاه متوجه می شوید که کشورها در زمینه معرفی و بازاریابی چه کارهایی می کنند و ما چه کاری می نماییم و چرا با وجود داشتن هنرهای گوناگون هنوز از هند و مراکش عقب هستیم. در این نمایشگاه هندی ها یک سالن مس دارند دیدن همین غرفه می تواند ایده های زیادی بدهد. در این نمایشگاه شرکتها خریدهای عمده انجام می دهند. باید هنرمندان، صنعتگران و تولیدکنندگان از این نمایشگاه دیدن کنند تا بدانند نمی گردد با چهارتا سفره قلمکار و بدون این که زبان خارجی بلد باشیم در نمایشگاه شرکت کرد و بازار به دست آورد.
وی اظهار داشت: لازم است برای طراحی صنایع دستی چند اتفاق بیفتد یکی این که کاری نماییم تا طراحان معروف دنیا از صنایع دستی ایران در دیزاین های خاصشان استفاده کنند. بطورمثال چند سال قبل یکی از این افراد از ترمه در فشن شوی نیویورک سال ۲۰۱۸ بهره برده بود این اتفاق خوبی بود. دیزاینرهای ایرانی چند تا ژورنال می بینند ولی جامعه هدف را نمی شناسند درحالی که دیزاینر خارجی از متریال مورد قبول خارجی استفاده می نماید چون آنرا خوب می شناسد.
تا زمانی که صنایع دستی در انبار قرار دارد هیچ ارزشی ندارند زمانی ارزش خواهد داشت که بتوانیم آنرا بفروشیم
رضوی بیان کرد: تا آن زمان که صنایع دستی در انبار قرار دارد هیچ ارزشی ندارند زمانی ارزش خواهد داشت که بتوانیم آنرا بفروشیم. ما باید بازار فروش را خوب بشناسیم وگرنه فاخرترین آثار هم روی دستمان می ماند چون سلیقه بازار را نمی دانیم. بودجه حاکمیتی لازم است تا دیزاین صنایع دستی عوض شود. نباید اجازه دهیم که تولید صنایع دستی به تکرار بیفتد چون کسی آنرا نمی خرد. اگر تولیدکننده بداند که فروش می کند حتما تغییری در صنایع دستی خود به وجود می آورد و روح تازه ای در صنایع دستی وارد می شود.
او درباره بسته بندی صنایع دستی هم اظهار داشت: در حال حاضر ما می توانیم بگوییم که چه صنایع دستی به چه نوع بسته بندی نیاز است اصلاً این کالا با هواپیما در چند پالت و بسته می تواند قرار گیرد. تمام این جزییات آماده است و در جلسات B2B می توانیم جزییات فروش یک نوع کالای صنایع دستی را شرح دهیم. برای این کار هم تیم تحقیقاتی چند ماهی کار کرد.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب
لطفا شما هم در مورد این مطلب نظر دهید