رئیس پژوهشكده گردشگری جهاد دانشگاهی مشهد مطرح كرد
برندسازی در سوغات، ضرورت توجه به چرم حلال
به گزارش راستابلاگ رئیس پژوهشكده گردشگری جهاددانشگاهی مشهد اظهار داشت: به صورت خلاصه اگر ما بتوانیم برند سازی را در سوغات در نظر بگیریم می توانیم در دو سیكل مجزا آنرا تعریف نماییم. بحث برندسازی را ما از یك مطالعه پایه نسبت به شناخت وضعیت موجود و ترجیحات گردشگر، همینطور مطلوبیتی كه نسبت به انواع و اقسام كالاها كسب می كنند كه در طول زمان عموما تغییر پیدا می كند، برداشت كردیم؛ چیزی كه هم اكنون كمتر در صنعت گردشگری به آن توجه می شود.
به گزارش راستابلاگ به نقل از ایسنا، هادی رفیعی در نشست زیارت نوروزی تحت عنوان سوغات در زنجیره گردشگری در سازمان مركزی جهاد دانشگاهی مشهد بیان كرد: برند یك نام و یك لوگو نیست بلكه مجموعه خصوصیت های فیزیكی محصول، خدمات به همراه آن و باورها و انتظاراتی است كه در مورد آن وجود دارد. بر همین مبنا ایجاد برند در صنعت سوغات باید داری یك پیشینه علمی باشد تا این بحث را پایه ریزی كرده و بتواند از جایگاه ویژه ای برخوردار باشد.
وی اظهار داشت: برند سازی یك سیكل ابتدا با شناخت وضعیت موجود و تجزیه تحلیل آن شروع می شود و در ادامه با توسعه برند با هرم برند ختم می شود.
این پژوهشگر اظهار داشت: هرم برندسازی كه عمدتاً در مرحله دوم به آن پرداخته می شود در ۵-۶ سوال كلیدی قابل تحلیل است. این كه توریست چه چیزی می خواهد بخرد و هدفش از خرید چیست، سوغاتی كه مقرر است خریده شود از دید مخاطبانش چگونه به نظر می آید و خصوصیت های برجسته آن نسبت به رقبا چیست و در آخر همان خصوصیت ها و ماهیت اصلی محصول است.
رفیعی اضافه كرد: به صورت خلاصه اگر بخواهیم در بحث برند سازی سوغات بخصوص از نظر كالاها حركت نماییم باید به این سوال های كلیدی به شكل علمی و حرفه ای پاسخ دهیم. به عبارتی دیگر از تحلیل و مطالعه پایه و رقبا شروع نماییم و حوزه را پوشش دهیم.
وی اظهار داشت: برند مقصد و شهر مشهد كه شهر زیارتی بارگاه مطهر رضوی است از یك برند خاص و ویژه برخوردار می باشد. این كه محصولات و كالاهای تولیدی چقدر می توانند خویش را با این ماهیت بسیار كلیدی منطبق كنند یعنی آن روایتی كه مقرر است این محصولات بعنوان رهاورد به مقصد خود ببرند و نمادی از بحث های فرهنگی آن منطقه باشند بسیار كلیدی است.
رئیس پژوهشكده گردشگری جهاد دانشگاهی مشهد اظهار داشت: ما دو برند را كه یكی مربوط به شهر جهانی گوهرسنگ ها است در یك نگاه برنامه ریزی توسط دستگاه های مسئول برای این شهر در نظر گرفتیم كه البته این مورد جای كار برای كالاهای خود دارد و ما باید میدانی یا بازاری با این نام در سطح مشهد داشته باشیم و به شكل حرفه ای بتوانیم آنرا پی بگیریم.
رفیعی بیان كرد: در مورد چرم حلال هم بعنوان یك برند مقصد جا دارد شهر مشهد از این خصوصیت برخوردار باشد چون كه بخصوص در ارتباط با توریستهای خارجی و عرب این جای كار دارد.
رئیس پژوهشكده گردشگری جهاد دانشگاهی مشهد اظهار داشت: جا دارد محصولاتی مانند صنایع دستی، چرم حلال و گوهر سنگ ها ارتباطشان را با پوشاك بالا ببرند چونكه پوشاك سهم ۴۰-۵۰ درصدی در سبد گردشگران دارد. تلاقی تولیدات صنایع دستی با پوشاك می تواند هم سهم صنایع دستی را بالا بیاورد و هم به سوغات بعنوان سوغات دارای عقبه فرهنگی كمك نماید. فعالیت هایی كه پژوهشكده گردشگری به فراخور زمان های مختلف در نظر دارد در چارچوب نشست های مختلف برگزار كند.
این پژوهشگر اظهار داشت: بحث امروز در رابطه با سوغات است آن چه توریست از مشهد با خودش می برد. این بحث سوغات بعنوان یك رهاورد كه گردشگران به شهر خود می برند دارای مسائل و چالش های مختلفی است.
وی بیان كرد: از گردش مالی كل شهر كه زائران دارند یعنی حدود ۱۸-۲۰ هزار میلیارد تومان، حدود ۲-۳ هزار میلیارد تومان گردش مالی بخش سوغات است.
این پژوهشگر اظهار داشت: آمار مختلفی در مورد سهم و جایگاه كالاهای وارداتی در سبد سوغات گردشگران وجود دارد. سهم كالاهای داخل حدود ۵۵-۶۰ درصد است و كالاهای وارداتی شامل چینی نزدیك ۴۵-۵۰ درصد این سبد هزینه را تشكیل می دهد.
رفیعی افزود: سهم صنایع دستی كمتر از ۱۰ درصد هزینه گردشگران است كه عمدتاً به دلیل بالا بودن هزینه ایست كه صنایع دستی در سبد هزینه ها دارد.
وی اظهار داشت: سوغات به صورت كلی حدود ۱۷ درصد از سبد كل گردشگران را شامل می شود كه جایگاه قابل توجهی در اقتصاد گردشگری مشهد را نشان داده است.
این پژوهشگر اظهار داشت: اصلی ترین كالاهایی كه گردشگران از شهر مشهد می خرند به لحاظ فراوانی و تعداد خرید در رتبه اول آبنبات و نقل و نبات، مرتبه دوم زعفران و زرشك و مرتبه سوم پوشاك و پارچه است. ولی اگر از لحاظ ریالی و ارزش در نظر بگیریم پوشاك و محصولات چرمی در مرتبه اول هستند و بعد از آن محصولات خوراكی و صنایع دستی قرار می گیرند.
رفیعی بیان كرد: آن چه مسئله سوغات را برای ما دارای اهمیت كرده است بخصوص از منظر عقبه ای كه مقرر است سوغات از آن شهر به مقصد گردشگران به همراه ببرد، نه از جنبه اقتصادی بلكه از جنبه اثرگذاری و محتوی و یادمانی كه سوغات به همراه می برد.
وی ادامه داد: یكی از صدمه هایی كه در صنعت سوغات مشهد احساس می شود بحث داستان تجربه شده و روایت است كه اغلب سوغات ها فاقد آن هستند و بنابراین كالایی كه توریست از مشهد با خودش می برد فاقد این داستان و روایت است كه نشان نمی دهد این از شهری مانند مشهد یا استان خراسان آمده است.
این پژوهشگر اظهار داشت: عمده ترین مسائل و چالش هایی كه ما در مسئله سوغات با آن مواجه هستیم نبود برندهای معتبر، نبود برنامه ریزی منسجم، نبود تنوع در تولید با عنایت به ترجیحات و عدم توجه به مقصد شهر مشهد است.
رفیعی بیان كرد: در واقع اگر بخواهیم در سه مسئله كلیدی صنعت سوغات را صدمه شناسی نماییم بحث برندسازی بعنوان یكی از بحث هایی است كه همچنان مطرح است و جای كار دارد.
وی ادامه داد: بحث دوم عدم توجه صنعت سوغات به خواسته های گردشگران است. اگر می بینیم كه سهم كالاهای وارداتی از هزینه های توریست ۴۵ درصد است این به خاطر عدم شناخت واحدهای تولید ما نسبت به ذائقه و ترجیحات زائران و گردشگران است كه نیاز به بازنگری دارد و بخش خصوصی باید این قسمت را داشته باشد هرچند نیازمند حمایت بخش های دولتی است.
این پژوهشگر اظهار داشت: بحث آخر كه بحث بسیار مهم و كلیدی است عدم توجه به مشهد و خراسان در كالاهای سوغاتی است كه عموماً سوغاتی كه در شهر مشهد به شهرهای دیگر با خود برده می شود فاقد این عقبه است.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب