احتمال وجود آب در فاصله 12 میلیارد سال نوری از زمین!
راستابلاگ: نشانه هایی از وجود آب در کهکشانی در فاصله ی 12.8 میلیارد سال نوری از زمین کشف شده و این دورترین فاصله ای است که تا حالا در آن آب یافت شده است.
به گزارش راستابلاگ به نقل از ایسنا و به نقل از دیلی میل، تعدادی مولکول در کهکشان بزرگ "SPT۰۳۱۱-۵۸" کشف شده است. این کهکشان متعلق به زمانی است که جهان تنها ۷۸۰ میلیون سال داشت.
ستاره شناسان دانشگاه یلی نوی (Illinois) در اربانا(Urbana) با بهره گیری از آرایه میلی متری بزرگ آتاکاما معروف به آلما(ALMA) در شیلی شواهدی از وجود مولکول های آب که از اتم های هیدروژن و اکسیژن تولید شده اند در این کهکشان باستانی یافتند.
به قول این اخترشناسان، شواهد حاکی از آنست که جهان مولکولی خیلی زود شروع به کار کرده است و از هلیوم و هیدروژن به ترکیبات پیچیده تری رسیده است.
عناصری که از هلیوم و هیدروژن سنگین تر هستند زمانی که ستاره به آخر عمر خود نزدیک می شود در هسته گرفتار همجوشی می شوند بدین سبب بر اساس این تحقیقات مرگ ستاره های اولیه به تولید مولکول ها در طول ۸۰۰ میلیون سال کمک کرده است.
این پروسه در نهایت هر آنچه که امروزه می شناسیم مانند زمین، خورشید، منظومه شمسی و انسان را ایجاد کرده است. این تحقیقات شامل تعدادی از دقیق ترین و پیچیده ترین مطالعات از مولکول های گازی در جهان اولیه می شود.
یافتن شواهدی از مولکول های آب در این فاصله دور به ستاره شناسان بینشی در مورد سرعت تغییر جهان می دهد.
کهکشان "SPT۰۳۱۱-۵۸" که این مولکول ها در آن یافت شدند از دو کهکشان تشکیل شده و نخستین بار توسط دانشمندان رصدخانه آلما در سال ۲۰۱۷ کشف شده است.
این کهشکان در فاصله ی ۱۲.۸ میلیارد سال نوری از زمین قرار دارد این بدان معناست که نوری که از آن به زمین می رسد متعلق به ۱۲.۸ میلیارد سال قبل و زمان بازیونیده شدن جهان (Epoch of Reionization) است. این پروسه زمانی رخ داد که جهان تنها پنج درصد از سن فعلی خودرا داشت و نخستین ستاره ها و کهکشان ها درحال متولد شدن بودند.
نوری که ما شاهد آن هستیم دو کهکشان درحال ادغام را نشان میدهد. ستارگانی که با مصرف گازهای آنها تشکیل می شوند در نهایت یک جفت کهکشان بیضوی باقی خواهند گذاشت.
"سریوانی جاروگولا" (Sreevani Jarugula)، نویسنده اصلی این مقاله می گوید: ما با بهره گیری از رصدخانه آلما قادر به رصد گازهای مولکولی در هر دو کهکشان که با نام "SPT۰۳۱۱-۵۸" شناخته می شوند، بودیم. در کهکشان بزرگ تر مولکول های آب و مونوکسید کربن پیدا شد.
ستاره شناس و محقق اصلی تحقیقات توضح داد: اکسیژن و کربن از نخستین عناصری هستند که تشکیل شدند که به شکل آب و مونوکسید کربن برای حیات ضروری هستند.
این کهکشان بزرگ ترین کهکشانی است که از زمان جوانی جهان می شناسیم و نسبت به سایر کهکشان ها گاز و غبار بیشتری دارد.
"جاروگولا" می گوید: این مساله به ما فرصت های بالقوه ای برای رصد مولکول های فراوان در جهان می دهد تا تاثیر این عناصر سازنده حیات را بر جهان اولیه درک نماییم.
آب بعد از هیدروژن و مونوکسید کربن سومین عنصر فراوان در جهان است.
مطالعه نخستین کهکشان ها در جهان به دانشمندان در درک بهتر نحوه ی تشکیل، رشد و تکامل جهان کمک می نماید. "جاروگولا" می گوید: مطالعه گاز و غبار این کهکشان های اولیه به ما در درک خاصیت های آنها مانند تعداد ستارگان درحال شکل گیری، سرعت تشکیل آنها، ارتباط میان کهکشان ها با یکدیگر و محیط میان ستاره ای کمک می نماید.
وی ادامه داد: اطلاعاتی وجود دارند که در مورد کهکشان "SPT۰۳۱۱-۵۸" از آنها بی خبریم.
یکی از سوالاتی که آنها امیدوارند پاسخ آنرا بیابند میزان گاز و غباری است که برای تشکیل ستاره در جهان اولیه استفاده شده است.
جاروگولا توضیح می دهد: برای پاسخ به این پرسش باید مطالعات بیشتری بر کهکشان هایی که ستاره می سازند صورت گیرد.
منبع: راستابلاگ
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب