دل نگرانی های ابوالحسن داودی از تفرقه افكنی ها
به گزارش راستابلاگ ابوالحسن داودی درباره برخی اختلاف نظرها در فرایند ثبت قانونی کانون کارگردانان خانه سینما در وزارت کار می گوید، آنچه تابحال انجام شده باآنکه ایده آل نیست اما تنها راه پیوستگی این کانون با قوانین کشوری بوده و بهتر است از اظهارنظرهایی تفرقه افکن خودداری شود.
به گزارش راستابلاگ به نقل از ایسنا، به تازگی ابراهیم مختاری یکی از اعضای سابق هیأت مدیره خانه سینما، در یادداشتی به برخی نقطه نظرهای خود در روند قانونی شدن یکی از مهم ترین صنف های خانه سینما یعنی کانون کارگردانان پرداخته و نسبت به عملکرد کسانی که در این راه نقش و مسئولیت داشتند انتقادهایی را بیان کرد.
در همین راستا پرسشی را درباره برخی نقدها نسبت به چگونگی ثبت قانونی کانون کارگردانان از یک عضو قدیمی کانون که سابقه مدیرعاملی خانه سینما را هم برعهده داشته، مطرح کردیم.
ابوالحسن داودی در اینباره ابتدا به برداشت خود از یادداشت ابراهیم مختاری اشاره نمود و به ایسنا اظهار داشت: من سالیان سال است که ابراهیم مختاری را می شناسم. او همیشه آدمی معقول، متین و اهل بحث و مجادله بوده که اغلب نظراتش در موارد مختلف برایم قابل تامل بوده است، اما این دفعه پس از دیدن متن نامه اخیرش به شدت حیرت کردم تا جایی که به نظرم رسید شاید واقعاً چنین متنی بخاطر تاثیر روانی فضای آنارشی عجیب و غریبی باشد که یکی دو سال است دور ما تنیده شده و رفتار همه را غیرمتعارف کرده است. درواقع اگر این نامه با امضای فردی دیگر نوشته شده بود، برایم قابل پذیرش بود چون که در تمام جوامع صنفی و تشکیلات فرهنگی همیشه وجود برخی از عوامل نفاق یک امر محتمل است و دلیل عمل و عکس العمل هایشان هم کاملاً روشن است، ولی وقتی استخوان خردکرده هایی مثل مختاری که خیلی خوب می دانند از حاصل تفرقه افکنی چه کسانی سود می برند، این گونه عمل می کنند برایم سوال ایجاد می شود که این گونه دوستان چه چشم اندازی را پیش روی خود ترسیم کرده اند؟!
او با یادآوری این که از سی و چند سال قبل و از شروع شکل گیری کانون، خودش هم یک عضو ساده کانون کارگردانان بوده است اضافه کرد: پس از گذشت این سال ها شخصاً، هم به این صنف وابستگی و تعصب دارم و هم در بسیاری از موارد با اتفاق هایی که در آن افتاده موافق نبودم. همچنانکه قصد دفاع از فرد یا گروهی را ندارم اما متعجب می شوم وقتی می بینم یک فیلمساز پیشکسوت و خوب مثل مختاری به چنین ادبیاتی متوسل می شود و چنین اتهاماتی را به صورت مشخص و با اسم به هم صنفی های خود نسبت می دهد؛ نسبت هایی که مصداق کامل افترا است و می تواند قابل پیگرد باشد. کاملا شک می کنم وقتی که مختاری عزیز ما با همه آگاهی و دانشی که دارد چنان از مایملک کانون دم زده که انگار اصلا خبر ندارد همه موجودی حساب کانون با میز و صندلی و کاغذ و کتاب، روی هم به پول خرید یک پراید صفر از بازار آزاد هم نمی رسد! آن هم در این دوران که شمردن صفرهای اختلاس های چند هزار میلیاردی برای ما سخت شده است. حس بدی که این یادداشت می پراکند مرا به یاد هجمه ها و نقدهای بظاهر دلسوزانه ای انداخت که در زمان مسئولیت آقای شمقدری در مدیریت سازمان سینمایی برای بستن خانه سینما شروع شد و منجر به آن اتفاقات کذایی شد. به نظر من این شیوه برخورد - فارغ از این که این جدل ها باید درون خانواده صنفی انجام پذیرد و طرح عمومی آن می تواند خطرناک باشد- بیشتر شبیه یک تفرقه افکنی است و برایم سوال است که چه کسانی با چه شرایطی و چگونه اطلاعاتی به مختاری داده اند که او این گونه عکس العملی نشان داده است.
این کارگردان سینما اظهار نمود: نکته مهم درباره کانون کارگردانان این است که این کانون در بین تمام صنف های تشکیل دهنده خانه سینما کمتر از همه اصناف دیگر مشکل انشقاق و چند پارگی راداشته و مشکلاتی که سال هاست تشکل های تهیه کنندگان یا برخی از اصناف دیگر داشته اند را تجربه نکرده است. کانون کارگردانان همواره پایگاهی بوده که توانسته به نحوی نفس اتحاد صنفی را در خانه سینما با همه مشکلات و گرفتاری ها و نقاط ضعفی که هم خانه و هم خود کانون داشتند، زنده نگه دارد اما برخورد دوست عزیزمان دقیقاً مصداق همان مثل معروف بر سر شاخ بُن بریدن است چونکه به نظر می رسد از حاصل این کار هیچ جریانی منتفع نمی گردد جز کسانی که براین باورند که دیگی برای آنها نمی جوشد، پس هر چیز نجسی درآن بجوشد برایشان فرقی نمی کند.
داودی در پاسخ به این که آیا این امکان وجود داشت که امور به نحوی پیش رود تا چنین گله گذاری هایی هم مطرح نشود؟ بیان نمود: من متن نامه مختاری را با دقت خوانده ام و شاید دغدغه مشکلاتی را که او اشاره کرده من هم داشته باشم. ما مباحثه های زیادی در زمان قانونی شدن کانون با هم و دیگران داشته ایم، امادر این مورد خاص قانونی شدن صنف، روشن بود که آنچه انجام شده نهایتِ شرایطی بوده که صنف ما بعنوان کانون کارگردانان سینمای ایران پس از سی و چند سال سابقه، می توانست مسیرش را برای قانونی شدن هموار کند. درواقع من که از زمان تشکیل اولین نشست کانون در سی و اندی سال پیش همیشه در مجامع، حضوری دغدغه مند داشته ام اعتراف می کنم راهی که طی شده - با وجود این که خودم جزء مخالفان اولیه شکل گیری و ثبت در چارچوب یک تشکل کارگری در وزارت کار بودم - تنها راه ارتباط ما با قوانین کشوری بوده است و آقای مختاری هم با عنایت به مباحثی که درباره وزارت ارشاد مطرح کرده خیلی خوب می داند که در طول این سال ها هیچ گونه دغدغه و اهتمام جدی از طرف هیچ کدام از مسؤلان مربوط وجود نداشته تا کانون و بقیه اصناف خانه سینما جایگاه صنفی و قانونی شایسته ای داشته باشند و به نظرم هنوز هم چنین اراده ای وجود ندارد؛ پس این مسیری که پیدا شده تنها راه موجودی است که کانون کارگردانان می توانسته دراین وانفسا برای قانونی شدن بپیماید.
وی تصریح کرد: می گویند حرمت امامزاده را متولی اش باید نگه دارد. مهم این است که ما بر سابقه، شخصیت و شئونات صنف مورد علاقه خودمان تکیه کرده و آنرا مرجع نماییم. «کانون کارگردانان سینمای ایران» از آغاز شکل گیری اش در بیشتر از سه دهه قبل با این عنوان نامیده شده و برای همه اعضایش همواره خواهد ماند، مهم نیست که فلان کارمند وزارت کار یا حتی وزارت ارشاد و هر جای دیگر بر مبنای همه دستورالعمل های خشک و رسمی ابلاغ گردیده، چه چیزهایی را فعلاً قانونی یا غیرقانونی می دانند. تجربه ما و عقل سلیم به ما می گوید که جا انداختن آن هم درشکل قانونی اش کاری شدنی است همچنانکه انجمن ثبت شده فعلی تهیه کننده/ کارگردانان هم که نام واقعی «مجمع فیلمسازان سینمای ایران» را دارد، تمام تلاش خویش را می کند تابه اسم قبلی اش برگردد، چون که از نظر ما هم این نام است که رسمیت دارد.
او در انتها تصریح کرد: به جِد بر این باورم که این اظهارنظرها و خرده گیری ها بجز اینکه تفرقه و انشقاق به وجود بیاورد، مشکلی را حل نمی کند و چه بسا بیشتر کند و این مساله ساده و قابل حل را به یک جنگ حیدر - نعمتی و با کمال معذرت ابلهانه تبدیل کند، همانگونه که در سالیان گذشته هم در بین گروه های مختلف از سلایق مختلف تهیه کنندگی گرفته تا خود اداره کنندگان خانه سینما تکرار شده است و هیچ حاصل دیگری جز درجا زدن و عقبگرد صنفی نداشته است.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب