شفیعی سروستانی:
غیبت كربلای صاحب الزمان(عج) است
به گزارش راستابلاگ یك محقق و مهدویت پژوه با اشاره به اینكه همه ائمه(ع) و انبیاء و رُسُل دارای غیبتی در نوع خود بودند، اظهار داشت: غیبت، كربلای صاحب الزمان(عج) است.
به گزارش راستابلاگ به نقل از ایسنا، اسماعیل شفیعی سروستانی در برنامه "سوفیا" كه با حضور اساتید حوزه مهدویت از رادیو گفت و گو پخش می شود با اشاره به اینكه بخش اعظم سوالات درباره منجی پس از ظهور صاحب الزمان(عج) مشخص می شود، اظهار داشت: گاه كنجكاوی های انسان سبب بروز شبهات می گردد.
وی در عین حال تلاش ائمه(ع) را در پاسخ به سائلان سبب بازنمایی خیلی از اسرار دانست و اشاره كرد: ائمه به تناسب سوالات، پاسخ داده اند؛ یعنی ممكنست به یك سوال پاسخی كوتاه و دیگری را به بعد احاله داده باشند.
شفیعی سروستانی با بیان اینكه سر اصلی غیبت جز برای خداوند مكشوف نیست، خاطرنشان ساخت: امیرالمومنین(ع) راز غیبت را به ستمی معطوف دانستند كه مردم در حق خود روا دانسته اند؛ یعنی مردم بنا بر ظلم در حق سایر ائمه(ع) استحقاق غیبت را پیدا كرده اند.
كرب و بلا؛ تقدیری ناگزیر
وی ادامه داد: هر یك از ائمه(ع) و انبیاء و رُسل دارای كرب و بلایی بودند؛ حضرت اباعبدالله(ع) به كرب و بلای كربلا مبتلاشدن یافتند و این كرب و بلا برای حضرت موسی بن جعفر(ع) زندان، كرب و بلای حضرت علی(ع) خانه نشینی و كرب و بلای صاحب الزمان(عج)، خود غیبت است.
شفیعی سروستانی افزود: یك وجه غیبت به مردم باز می گردد؛ اینان باید آماده شده و یا امتحان شوند. از دیگر سو این مبتلاشدن متوجه امام(عج) می گردد و این كربلا ۱۱۸۱ سال ادامه یافته است.
وی ادامه داد: بخشی روایات آثار و برخی حكمت غیبت را نمایان ساخته اند و آن دسته از روایاتی كه آثار و نتایج غیبت را نشان می دهد، عموما به مردم و عدم ظرفیت آنها معطوف است. مردم در زمان غیبت سرگشته، سرگردان و به دنیا فریفته می شوند.
گناهی كه بر بنی اسرائیل بخشیده شد
شفیعی سروستانی اظهار داشت: امام می فرمایند بنی اسرائیل به غیبت مبتلا شده بودند؛ اما آنچنان جزع و فزع كردند كه ۱۷۰ سال از غیبت به آنها بخشیده شد و در ادامه می فرمایند اگر شما هم همین رویه را پیش می گرفتید، غیبت بر آنان بخشیده می شد.
وی با اشاره به اینكه غیبت به معنای عدم حضور امام نیست، اشاره كرد: امام از نظر ما محجوب هستند. ایشان تارك دنیا نبوده و در گوشه بیابان ننشسته اند و عالم و آدم را نیز ترك نكرده اند.
شفیعی سروستانی اشاره كرد: غیبت به معنای عدم امام نیست، بلكه از چشم جماعت بزرگی از انسان ها محجوب هستند اما در عرصه زمین و در بین عوالم موجود، ضرورتا از چشم همه آنها - سایر موجودات و آفریده ها- غایب نیستند. چه بسا آنچه ما انسان ها مرتكب شده ایم، استحقاق غیبت را برای ما به وجود آورده ولی این روزی شاید برای جماعت بزرگی مقدر نشده باشد.
آیا گناه بشر موجبات غیبت امام عصر(عج) را مهیا كرد؟
محمدهادی همایون -عضو هیات علمی دانشگاه مام صادق(ع) - با حضور در برنامه "سوفیا" ضمن تشریح چیستی و چگونگی حكمت غیبت اظهار نمود: این مسئله پس از وقوع انقلاب اسلامی بیشتر از پیش مطرح شد؛ چنانچه تا پیش از انقلاب به عنوان یكی از اعتقادات شیعه به مسئله غیبت پرداخته می شد.
وی تصریح كرد: امروزه غیبت مقوله ای واقعی و همواره در صحنه می باشد و پس توجه ویژه ای را در حوزه كلام می طلبد. این روند شاید منجر به دستیابی به علمی جدید گردد كه پیوندی میان فلسفه و عرفان یا فلسفه و كلام را تحقق بخشد.
همایون با بیان این مطلب شكل گیری وحدت علوم را دیر و دور ندانست و اشاره كرد: در روایت آمده است ترس از جانِ حضرت، منجر به غیبت امام بوده. حوادث تاریخی نیز این شكل را نمایان می سازد؛ اما آیا همه مسئله در همین سطح است؟ اگر ترس از جان امام سبب غیبت شد، پس چگونه عاشورا توجیه پذیر می گردد؟
امام از نظرها غایب شد تا مردم تنبیه شوند
عضو هیات علمی دانشگاه امام صادق(ع) غضب خداوند و تنبیه الهی را دو دلیل عامی برای غیبت حضرت ولی عصر(عج) عنوان نمود و اظهار داشت: بسیاری معتقدند غیبت بدلیل گناه بشر بوده است و حتی در جنبه های ادبی نیز بدین مقوله اشاره می شود. اما مگر بشر قادر به محافظت از سایر ائمه بوده است؟
همایون استدلالی دیگر را برآمده از حدیثی دانست كه گردن ننهادن امام بر بیعت ستمگران زمان را دیگر فلسفه غیبت خواند و اشاره كرد: روایتی مهم در فهم این ماجرا آمده است كه می فرماید وجه حكمت در باب غیبت امام عصر(عج) به سان وجه حكمت درباره سایر انبیاء می باشد. حضرت موسی نیز دوران ۴۰ روزه غیبت داشته كه باید در همین چارچوب تعریف شود.
وی اشاره كرد: در همین روایت آمده است غیبت، سری از اسرار الهی است. این سِر تا زمان ظهور آشكار نمی گردد و مثالِ عینی آنرا در غیبت حضرت خضر برای موسی می دانند.
عاشورا از جنس غیبت است
همایون عاشورا را ماجرایی از جنس غیبت دانست و اضافه كرد: روزی كه یزید لعنت الله مقابل از حضرت زینب(س) سوال كرد و ایشان فرمودند چیزی جز زیبایی ندیدم، آیا حضرت در پاسخ دروغ گفتند یا بیانی ادبی را تبیین كردند؟ خیر. بلكه یك حقیقت را بیان فرمودند.
عضو هیات علمی دانشگاه امام صادق(ع) اظهار داشت: این واقعه صد در صد فاجعه است اما حضرت زینب(س) باطن این واقعه را دیدند. این حقیقت همانی است كه ما را به جریان ظهور نزدیك می كند؛ پس پیوند میان ظهور و عاشورا بسیار اهمیت دارد.
همایون اشاره كرد: امروز هیچكس اعتقاد ندارد امام حالتی نامرئی دارند؛ همین طور گاه تصور می شود امام دور از دسترس ما زندگی می كنند. گاه نقل می شود امام در بیابانی در یك چادر زندگی می كنند اما روایتی می فرماید امام در بین ما هستند و این مطالب راهنمایی برای ماست تا بدانیم غیبت از چه سنخی است.
منبع: راستابلاگ
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب