پوران درخشنده مطرح كرد:
درجه بندی سنی، كیفیت فیلم ها را بالاتر می برد
راستابلاگ: پوران درخشنده با اشاره به اینكه ˮوقتی فیلمساز بداند برای چه كسی فیلم می سازد، فیلمش سمت وسوی خاص خودشان را می گیرد و با كیفیت تر و پژوهشی تر عمل خواهد كردˮ اظهار داشت: وجود این آیین نامه موجب می شود فیلم ها دچار ممیزی نشوند برای اینكه از نگاه كارشناسی درستی برخوردار بوده اند.
پوران درخشنده در گفت وگویی با ایسنا، درباره ابلاغ آیین نامه درجه بندی سنی فیلم ها بیان كرد: در همه جای دنیا این خاصیت برای فیلم ها وجود دارد. مخصوصاً تاكید بسیار زیادی بر روی شناسایی فیلم های خانوادگی است و بدین سان مشخص می كنند كه چه فیلمی را چه كسی می تواند ببیند. اگر ما هم چنین چیزی داشته باشیم بالقطع شرایط بهتری از نظر سلامت روانی برای مخاطبان لحاظ می شود.
او افزود: بارها برای من بعنوان یك فیلمساز پیش آمده است كه مخاطبان به من گفته اند به سبب عدم آگاهی از محتوای فیلمی، با خانواده به تماشای آن رفته اند اما در هنگام نمایش فیلم به سبب محتوای خاصش متوجه شده اند كه نباید بطور مثال فرزندشان را برای تماشای این اثر می آوردند. براین اساس باید زودتر از اینها به اجرای چنین آیین نامه ای پرداخته می شد اما با این وجود حالا اگر این موارد برای هر اثری كه روی پرده می رود مشخص باشد خیال خانواده ها نسبت به سینما بیشتر جمع می شود و طبیعتاً این حق آنها است كه بدانند محتوای فیلم برای چه گروه سنی مناسب می باشد.
نایب رییس كانون كارگردانان سینمای ایران با اشاره به تاثیر این آیین نامه بر فیلمسازان باز توضیح داد: با اجرای چنین قوانینی فیلمساز هم متوجه می شود مخاطب خاص اثرش چه كسی است و با عنایت به آن، نكات لازم معیارها و انگاره ها را رعایت می كند. طبیعتاً وقتی فیلمساز بداند برای چه كسی فیلم می سازد، فیلمش سمت و سوی خاص خودشان را می گیرد و با كیفیت تر و پژوهشی تر عمل خواهدنمود و اینچنین شاید برای آنكه تعداد مخاطب بیشتری جلب نماید و فیلمش فروش بیشتری داشته باشد به معیارها توجه ویژه ای بكند.
درخشنده درباره تاثیر این آیین نامه بر میزان فروش آثار سینمایی اظهار داشت: این امر احتمالاً در ابتدا بر فروش فیلم ها در گیشه موثر خواهد بود اما نیازمند جا افتادن بین مردم است. اگر یك فیلمی برای گروه سنی كودك یا خانواده باشد و از قبل اعلام گردد مطمئناً خانواده ها و قشر زیادی از مردم از آن استقبال می كند. همین طور وقتی فیلمی مخاطب خودش را پیدا می كند، تبلیغات دهان به دهان كه از مهم ترین و تاثیرگذارترین روش های جذب مخاطب است، موجب می شود تعداد مخاطبان یك اثر افزایش پیدا كند.
رئیس مركز توسعه سینمای كودك با اشاره به اینكه "با اطلاع رسانی هایی كه در این خصوص انجام می شود حق انتخاب به خانواده ها داده می شود" اظهار داشت: وقتی كه سردر سینما و یا بر روی پوسترها، هنگام اكران و تبلیغات فیلم نوشته می شود این اثر مخصوص چه گروه سنی است و چه كسانی نمی توانند آنرا ببینند، از اینجا به بعد بار حقوقی بر دوش خود خانواده قرار می گیرد كه می خواهد فیلم را ببیند یا خیر. اگر این آیین نامه با چنین نیتی ابلاغ گردیده كه هر فیلمی مخاطب خودش را داشته باشد و از آن طرف مخاطب هم بداند پای دیدن چه فیلمی نشسته، می تواند اتفاق مثبتی باشد. من به شخصه بعنوان یك فیلمسازی كه در حوزه اجتماعی كار می كنم تاكید بسیار زیادی بر روی مشخص شدن فیلم های خانوادگی از دیگر آثار دارم.
كارگردان فیلم سینمایی «هیس! دخترها فریاد نمی زنند» و «زیر سقف دودی» درباره اینكه چه كسانی صلاحیت تعیین این درجه بندی ها را دارند افزود: به نظر من كسانی مانند روانشناسان، جامعه شناسان و متخصصین سینمایی می توانند در تعیین گروه سنی موثر باشند. درجه بندی سنی برای فیلم های سینمایی یك كار تخصصی و نیازمند یك نگاه كارشناسی است. مخصوصاً برای فیلم های كودك و نوجوان باید از جامعه شناس، روان شناس و نویسنده سینمای كودك و نوجوان بهره برد برای اینكه این نوع فیلم ها و مخاطبانشان حساسیت بیشتری نسبت به دیگر گروه های سنی دارند.
پوران درخشنده درانتها بیان كرد: این متخصصین علاوه بر نكاتی كه گفته شد، باید به روز باشند به این معنا كه شناخت دقیق و درستی از مسائل روز جامعه داشته باشند. در نهایت این نوع نگاه موجب می شود فیلم ها گرفتار ممیزی نشوند برای اینكه از نگاه كارشناسی درستی در زمان تولید و سپس نمایش برخوردار بوده اند.
منبع: راستابلاگ
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب