یك نوزایی در پیش است؟
یك كارشناس گردشگری با این تحلیل كه گردشگری بعد از تحمل یك دوره بیكاری گسترده، تعطیلی ها، تغییر كاربری ها و خروج شخصیت های متخصص، شاهد یك نوزایی خواهد بود، پیش بینی می كند: كرونا عاملی جدی برای بازسازی و بهسازی كیفیت صنعت گردشگری ایران خواهد بود، بااینكه این تغییر با درد شدیدی هم راه است.
به گزارش راستابلاگ به نقل از ایسنا، محمد جهانشاهی ـ عضو انجمن بین المللی اکوتوریسم و انجمن علمی اکوتوریسم کشور ـ در یادداشتی که در اختیار این خبرگزاری قرار داده است، به بررسی اثرات ویروس عالمگیر کرونا در صنعت توریسم پرداخته و با تحلیل اوضاع و آنچه بر ایران خواهد گذشت، پیشبینی از آینده این صنعت داشته است. او معتقد است: آن بخش که از بدنه نهیف و شکننده گردشگری دوام آورده به سرعت خویش را بازسازی می کند و در آینده شاهد صدایی رساتر از این صنعت در ایران خواهیم بود.
در ادامه یادداشت این کارشناس گردشگری می خوانیم: «در چهار سال قبل به علل مختلف بین المللی و داخلی شاهد افت و خیزهای زیادی در صنعت توریسم کشور بودیم که در ۹ ماه گذشته شیب کاهشی در ورود توریستهای خارجی در بخش های مختلف زیارتی، فرهنگی، تاریخی و... رقم خورد و با ورود ویروس کرونا به ناگهان ظرف کمتر از ۲ ماه نفس این صنعت به شماره افتاد و شاهدیم که با اضافه شدن تعداد ماه، به آمار مرگ و میرهای انسانی در جهان، آمار از بین رفتن بخش هایی از فعالیت ها بخصوص در گردشگری هم افزوده شد.
سازمان جهانی جهانگردی گزارش های ۱۶۷ کشور از ۲۲۰ کشور عضو در ارتباط با تمهیدات مقابله با کرونا و کاهش خسارت های ناشی از آنرا بر این صنعت منتشر نمود. بر این اساس ۱۴۴ کشور سیاست های پولی و مالی را در این رابطه اتخاذ نموده اند که بیشتر از ۱۰۰ کشور برای پشتیبانی از مشاغل این صنعت گام های خاصی برداشته اند. رایج ترین شکل بسته های محرک اقتصادی که در سرتاسر دنیا توسط دولت ها اتخاذ شده است شامل معافیت یا تعویق پرداخت مالیاتها همچون مالیات بر ارزش افزوده، مالیات بر درآمد و...، ارائه کمک های اضطراری اقتصادی و تسویه حساب از راه پولی، خطوط اعتباری ویژه با نرخ های کاهش یافته، طرح های جدید تسهیلاتی و ضمانت نامه های بانکی دولتی با هدف جبران کمبود نقدینگی بود. این سیاست ها با هدف محافظت ازبیش از ۲۵۰ میلیون شغل در معرض خطر در سرتاسر جهان انجام پذیرفته که با عنایت به میزان انعطاف پذیری و تاب آوری اقتصاد کشورها کمیت و کیفیت متفاوتی را شکل داده است. در همین رابطه " لیکاشویلی"، دبیرکل سازمان جهانی در اطلاعیه ای اعلام نمود: در بسیاری کشورها بخصوص کشورهای در حال توسعه، گردشگری عامل اصلی معیشت و رشد اقتصادی می باشد، ازاین رو بسیار مهم می باشد که گردشگری را مسؤولانه و بموقع شروع نماییم.
در بسیاری کشورها مشاغل کوچک که بیشتر از ۸۰ درصد صنعت توریسم را می سازند موفق به دریافت یارانه مناسب نشده اند و این در شرایطی است که در ۵ ماه گذشته شاهد کاهش بیشتر از ۶۰ درصد و گاه بیشتر در آمارها نسبت به مدت مشابه سال قبل هستیم. در اسپانیا سالانه بیشتر از ۸۱ میلیارد دلار درآمد حاصل از گردشگری سهمی بیشتر از ۱۶ درصد از کل صادرات این کشور را شامل می شود و در ایتالیا در حدود ۱۰ درصد صادرات. برج ایفل در ۴ ماه گذشته بیشتر از ۲۷ میلیون یورو ضرر داده و این عدد و رقم ها در گوشه و کنار دنیا تأثیر زیادی بر سرنوشت صدها میلیون شاغل در بخش های مختلف همچون هتل ها، رستوران ها، شرکت های حمل و نقل هوایی، زمینی، ریلی، دریایی، دفاتر و بنگاه های سفر و راهنمایان و... گذاشته است.
سازمان جهانی جهانگردی ۲۳ سفارش با ۳ محور مدیریت بحران وکاهش آثار زیان، محرک زایی و سرعت بخشیدن به بازگشت و آماده شدن برای آینده برای اعضا خود ارائه کرد تا امیدوار باشد راهبردهایی برای برون رفت از این شرایط توسط اعضا پدیدار شود. آخرین گزارش ها از آن حکایت می کند که برخی کشورها بیشتر در اروپا و آسیا و اقیانوس آرام با ابتکار عمل هایی باردیگر گردشگری را به شکل محدود شروع کرده اند. به نظر می آید حداقل تا آخر سال میلادی گردشگری بر بازارهای داخلی و نهایت نزدیک تمرکز داشته باشد. به کار گیری و طراحی پروتکل های بهداشتی، ارائه گواهینامه ها و برچسب های تضمین ایمنی راه هایی برای افزایش اعتماد به نفس و اطمینان دادن به گردشگران هستند که مد نظر باز ماندگان صنعت توریسم قرار خواهند گرفت.
هنوز آماری از میزان دقیق بیکاری و تعطیلی بنگاه های گردشگری ارائه نشده است اما با عنایت به کوچک بودن بخش بزرگی از صنعت توریسم در دنیا، بدون شک شاهد این اتفاق خواهیم بود. در کشور ما هم طی بیشتر از ۷۰ سال عمر این صنعت با اینکه شاهد اتفاق ها و تغییرات به نسبت خوبی هم بودیم اما واقعیت این است در کل، فراز و فرودها و سیاست های حاکم بر این صنعت در ادوار مختلف، باعث زایش و پرورش صنعتی قوی نشده و آنچه شاهدش هستیم فعالیت و خدماتی است که صنعتی به مفهوم واقعی نیست و شکنندگی و صدمه پذیری آن حالا کاملا آشکار شد. صنعتی که از ضعف هایی چون حمایت جدی، خلاقیت، پشتوانه درونی و شبکه منسجم بین حلقه های زنجیره ارزش رنج می برد و نشان داد در موقعیت های حساس، توان لازم را ندارد تا ابتکار عمل و سرنوشت خود را در دست داشته باشد، نه در بخش دولتی و نه خصوصی. صنعتی که متمرکز بر حمایت های دولتی در انتظار ماند، باآنکه از همان اول هم از بسته حمایتی ۱۰۰ هزار میلیارد تومانی دولت که برای جبران خسارت های اقتصادی استقبال چندانی نکرد.
تا به امروز درصد ناچیزی از مبلغ برآورد ۶۰۰۰ میلیارد تومانی خسارت گردشگری که آمار دقیقی هم نیست در چارچوب ۲۰۰۰ پرونده در سامانه کارای وزارت تعاون ثبت کرده اند. تسهیلاتی که پیشبینی می شود بخش قابل توجه ای از آن مورد استقبال یا نهایتا مورد استفاده صدمه دیدگان قرار نگیرد و فعالان بخش خصوصی بارها از بی تمایل خود نسبت به آن ابراز نظر کرده اند. باآنکه دولت مالیات های گردشگری را تا ۶ ماه به تعویق انداخته اما به نظر می آید آنچه باید منتظر آن بود از بین رفتن بخشی از صنعت توریسم کشور است. واقعیت این است که این اتفاق خواهد افتاد و شواهد کاملا روشن است که تعداد شاغلان این صنعت رو به کاهش می رود. دفاتر مسافرتی نخستین بخشی است که تعطیل خواهند شد، بخشی از ظرفیت اقامتی کشور تغییر کاربری خواهدداد، راهنمایان گردشگری به سمت و سوی مشاغل دیگری خواهند رفت و در آینده چاره ای نیست جز اینکه با تکنیک ها و مکانیزم هایی، تجمیع سهام تاسیسات و ادغام شدن خیلی از شخصیت های حقوقی و برندهای گردشگری را رقم بزنیم. بخش های ضعیف که فاقد پشتوانه های مالی، مدیریتی و برنامه ای هستند از چرخه خارج خواهند شد.
اما آنچه پس از این شرایط به جای خواهد ماند در شرایطی می تواند امیدوارکننده باشد و فضای عمومی صنعت توریسم کشور شاهد یک نوزایی خواهد بود. آن بخش که دوام آورده به سرعت خویش را بازسازی می کند و سرعت تحولات گردشگری در کشور ما بیشتر از گذشته خواهد بود. به نظر می آید با آرام شدن فضا شاهد یک دوره ای خواهیم بود که گردشگری بیشترین رشد را به لحاظ میزان خواهد داشت و این اتفاق فرگیر خواهد بود. پیکره گردشگری کشور ما نسبت به گذشته ضعیف خود، قوی تر خواهد شد. پیشبینی می شود شاهد صدایی رساتر، از این صنعت خواهیم بود. روندی که تا قبل از کرونا بر این صنعت حاکم بود، حالا ثمره اش را می بینیم. بدنی نهیف و شکننده.
کرونا عاملی جدی برای بازسازی و بهسازی کیفیت صنعت توریسم کشور خواهد بود، با اینکه این تغییر با درد شدیدی همراه می باشد اما می تواند آینده بهتری را متصور بود و این البته یک شرط مهم دارد و آن سپردن سرنوشت این صنعت به دست خودش است و اینکه دولت فارغ از هر جریان سیاسی ازهمه ظرفیت ها برای پشتیبانی از این نوزایی استفاده کنند. اتفاقی که دیر یا زود خواهد افتاد به خصوص با وجود بازار بزرگ ۴۰۰ میلیونی و دم دستی مان و بازارهای سنتی و جدید در غرب و شرق که تشنه سفر خواهند بود.»
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب