با كمك محقق ایرانی محقق شد
ارائه مدلی برای بهبود جذب دارو در بیماران
راستابلاگ: ذرات بسیار ریز كه بطور كلی در محدوده اندازه 1-1000 میكرومتر قرار دارند بعنوان سیستم ارسال داروی چند وجهی با مزایای فیزیولوژیكی و فارماكوكینتیك برای بهبود اثربخشی، تحمل و انطباق در بدن بیمار عمل می كنند.
به گزارش راستابلاگ به نقل از ایسنا و به نقل از تک اکسپلوریست، با این وجود تزریق ذراتی که به اندازه یک دانه ماسه هستند می تواند دشوار باشد برای اینکه می توانند در یک سرنگ معمولی مسدود شوند و در بدن وارد نشوند. دانشمندان موسسه ام.آی. تی حالا با کمک پژوهشگر ایرانی "مرتضی سرمدی" مدل محاسباتی را عرضه کرده اند که می تواند قابلیت تزریق چنین ذرات بسیار ریز را بهبود بخشیده و از مسدود شدن، جلوگیری کند. این مدل با بررسی عوامل مختلفی همچون اندازه و شکل ذرات عمل می کند، سپس یک طراحی بهینه برای تزریق را تعیین می کند.
"آنا جکلنک"(Ana Jaklenec) یک دانشمند تحقیقاتی در موسسه تحقیقات جامع سرطان ام.آی. تی اظهار داشت: مسئله اصلی گرفتگی/ مسدود شدن که در جایی از سیستم رخ می دهد و این مساله از ارسال دوز کامل دارو جلوگیری می کند.
"مرتضی سرمدی" (Morteza Sarmadi) دانشجوی فارغ التحصیل دانشگاه م.آی. تی اظهار داشت: تزریق و ارسال صحیح یک دارو به بدن بسیار مهم می باشد، اما تلاش کمی برای بهبود روش هایی برای ارسال دارو انجام شده است. ما امیدواریم که کار ما بتواند ارسال صحیح و کامل داروها را بهبود بخشد.
برای بهبود قابلیت تزریق ذرات بسیار ریز مفسرین بطور آزمایشی تأثیرات اندازه و شکل ذرات ریز، گِران رَوی یا ناروانی آنها و اندازه و شکل سرنگ و سوزن مورد استفاده برای ارسال آنها را مورد بررسی قرار دادند. گِران رَوی یا ناروانی عبارت است از مقاومت یک سیال در مقابل اعمال تنش برشی. به تعریفی دیگر، مقاومت اصطکاکی یک مایع یا گاز را در مقابل شارش یا لغزیدن لایه ها، هنگامی که تحت تنش برشی قرار گیرد گِران رَوی می گویند. آنها ذرات در اشکال مکعبی، کروی و ذرات استوانه ای در اندازه های مختلف را آزمایش کردند و میزان تزریق همه را تخمین زدند.
دانشمندان سپس از داده ها برای توسعه نوعی از مدل محاسباتی موسوم به "شبکه عصبی" استفاده کردند تا پیش بینی کنند که چگونه هر یک از این موارد بر تزریق پذیری تأثیر می گذارد. مهمترین مؤلفه ها به اندازه ذرات، غلظت محلول، گِران رَوی یا ناروانی محلول و اندازه سوزن بستگی داشت.
دانشمندان از مدل خود برای تعیین اینکه چگونه تغییر شکل سرنگ می تواند بر تزریق اثر بگذارد استفاده کردند. آنها حتی یک شکل بهینه طراحی نموده اند که شبیه یک نازل است. دانشمندان با بهره گیری از طرح جدید سرنگ خود، قابلیت تزریق ذرات بسیار ریز را آزمایش کردند و دریافتند که توسط آن درصد ارسال ذرات بسیار ریز از ۱۵ درصد به حدودا ۹۰ درصد افزایش یافته است. پژوهشگران با بهره گیری از این مدل توانستند شش برابر بیشتر از قبل قابلیت ارسال دارو به بدن را افزایش دهد و دارو کامل و با موفقیت به بدن تزریق شود.
منبع: راستابلاگ
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب