پاسخ مدیر اجرایی جشنواره موسیقی فجر ۹۷ به انتقاد نوربخش
راستابلاگ: مدیر اجرایی سی و چهارمین جشنواره موسیقی فجر با انتشار متنی در آخرین روز از جشنواره سی و پنجم، به صحبت های انتقادی مدیرعامل خانه موسیقی درباره ی جشنواره سال قبل پاسخ داده است.
در متن این یادداشت كه نسخه ای از آن در اختیار خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) قرار داده شده است، شهرام صارمی پرسش هایی را خطاب به حمیدرضا نوربخش همچون اینكه از چه روی اینگونه با جشنواره سال قبل برخورد كرده ؟ مطرح كرده است.
حمیدرضا نوربخش (مدیرعامل خانه موسیقی ایران) بنا بر آنچه ستاد خبری جشنواره سی و پنجم برای رسانه ها فرستاد، در دومین شب از سی و پنجمین جشنواره موسیقی فجر در سالن نیاوران حاضر شده و در قسمتی از صحبت هایش اظهار داشته بود: «... متاسفانه سال قبل زحمات بسیاری كه برای ارتقاء جشنواره كشیده شده بود، از بین رفت. باردیگر ساختن كار سختی است. بر هیچكس پوشیده نیست كه جشنواره موسیقی آن طور كه باید و شاید عیار پیدا نكرده و حمایت كافی را برخود ندیده است. همه باید تلاش كنند تا جشنواره ای كه متعلق به هنرمندان موسیقی و بستری برای موسیقی این مرز و بوم است، ارتقا پیدا كند...»
اما متن یادداشت شهرام صارمی ـ مدیر اجرایی سی و چهارمین جشنواره موسیقی فجر ـ به این شرح است:
«به نام حضرت دوست
جناب آقای نوربخش، مدیر عامل محترم خانه موسیقی ایران
با سلام
باوجود میل قلبی ناچار شدم در پاسخ به مصاحبه مورخ ۲۶ بهمن ۱۳۹۸ شما كه در چند رسانه درج شده است، چند سطری بنویسم و مواردی را نیز به شما یادآوری كنم.
در این مصاحبه گفته اید: «من از گذشته های دور همواره منتقد جشنواره بودم و دوست داشتم جشنواره موسیقی فجر به جایگاهی كه لایق آن است برسد. متاسفانه سال قبل زحمات بسیاری كه برای ارتقا جشنواره كشیده شده بود، از بین رفت. باردیگر ساختن كار سختی است.»
ابتدا باید بگویم كه ابراز نظر شما درباره دوره ۳۴ جشنواره موسیقی فجر، بسیار دور از انصاف، عدالت و حرفه ای گری است. جملات با لحنی مغرضانه بیان شده و امیدوارم به این دلیل نباشد كه سال قبل خانه موسیقی برگزاركننده جشنواره نبوده است.
به وضوح در این سطور به چند دوره جشنواره كه شما مسئول برگزاری آن بوده اید و اینكه «زحمات بسیار زیادی كه برای جشنواره متحمل شدهاید در سال قبل ازبین رفت.» اشاره می كنید.
ضمن اینكه كوششهای تمامی برگزاركنندگان دورههای قبل و دوره فعلی جشنواره را ارج می نهم، از شما سوال می كنم كه چه كار خاصی انجام داده بودید كه بقیه انجام نداده اند؟ جشنواره هایی كه شما برگزار كردید چه خاصیت داشته است كه به آن اشاره كنید؟
جایزه باربد؟ هنرمندان شركت كننده؟ انسجام و برنامه ریزی؟ هزینه ها؟... و درانتها اتاق شیشه ای كه هنوز منتظر آن هستیم؟
شما كه می گویید: «من از گذشته های دور همواره منتقد جشنواره بودم و دوست داشتم جشنواره موسیقی فجر به جایگاهی كه لایق آن است برسد.» شما كه سه دوره رسما دبیر جشنواره بوده اید و در بیشتر دوره ها مستقیم یا غیرمستقیم همكاری داشته اید تابحال چه انتقادی داشته اید؟ در كجا اعلام نموده اید؟
آیا به خاطر دارید كه در سه برنامه ضرب اصول ویژه نقد و بررسی جشنواره موسیقی فجرعلیرغم تمام هماهنگی های قبلی، حاضر نشدید؟
آیا به یاد دارید كه سال قبل (جشنواره ۳۴) جلسه نقد و برسی جشنواره با حضور اصحاب رسانه و تعدادی از هنرمندان توسط ستاد جشنواره و طبق بخشنامه برگزار شد؟
آیا لازم است یادآوری كنم كه اطلاعات سایت جشنواره در سال های قبل به هیچ وجه در اختیار ما قرار نگرفت و سایت جشنواره موسیقی فجر كه همین الان در حال استفاده شدن و سرویس دهی است حاصل كوشش برگزار كنندگان جشنواره در سال قبل است.
بسیار خرسندم كه اهالی رسانه امسال هیچ انتقادی به جشنواره ندارند!!! یعنی جشنواره امسال جای هیچ نقدی ندارد و جشنواره كاملا و صد درصد عالی در حال برگزاری است؟ خدا را شكر!!!
به برخی از انتقادات اهالی رسانه در سال قبل اشاره می كنم:
چرا جشنواره بخش پاپ دارد؟ (امسال ندارد؟)
كیفیت اجراها پایین است. (امسال بالاست؟)
جدول جشنواره بی رمق است. (امسال خیلی با رمق است؟)
چرا جدول جشنواره تغییر كرده است؟ (مگر امسال تغییر نكرده؟)
امسال كه هیچكدام از این موارد نیست و باز هم خدا را شكر. یك نگاه اجمالی به اجراها و هنرمندان شركت كننده موضوع را كاملا روشن می كند.
بخشنامه با همه نقاط قوت و ضعفش مرجعی برای سامان گرفتن و قانونمند شدن جشنواره موسیقی فجر است، بخشنامه ای كه امروزه در هر خبر و در هر مصاحبه ای از آن یاد می كنند حاصل كوشش تیم كارشناسی جشنواره در سال قبل است.
بسیار علاقه مندم بدانم كه از چه روی اینگونه با جشنواره سال قبل برخورد كرده اید؟
از «دوباره ساختن» سخن به میان آورده اید. چه چیزی از بین رفته بود؟ چه چیزی باردیگر ساخته شده است؟
شعار دادن سال هاست متداول شده است. هیچ حرفی نیست كه گفته شود و پیگرد داشته باشد و گوینده آن حرف را تبعاتی مترتب شود. در نتیجه به راحتی می توان كلی گویی هایی را به كار برد كه خودمان هم می دانیم نه كاربردی داشته، نه دارد و نه خواهد داشت.
اگر، تاكید می كنم اگر قرار باشد جشنواره و یا هر اتفاق دیگری در جایگاه عالی مرتبه ای قرار بگیرد، نیازمند این است كه افراد با صلاحیتی در رأس امور باشند. كیفیت جشنواره آئینه تمام نمای شیوه مدیریت و سیاست گذاری موسیقی در كشور ما است.
خود شما بهتر می دانید كه جایگاه و قدر و ارزش هنر و هنرمند موسیقی در سیستم دولتی پاس داشته نمی گردد و اصولا فرهنگ و هنر موضوع همه این سال ها نبوده است. با نفس برگزاری جشنواره نیز خود شما بهتر آگاهید كه موضوع اصلا موسیقی نیست. بنا بر این ۳۵ دوره كه هیچ ۳۵۰ دوره هم اجرا شود ارتقائی در هنر موسیقی به وجود نخواهد آمد.
الفاضی مانند «بین الملل»، «ظرفیت موسیقی»، «ارتقا»، «جشنواره های موفق» نیز به جز زینت الگفتار كاربرد دیگری ندارند.
درانتها به برخی از خصوصیات سی و چهارمین دوره جشنواره فجر كه اینجانب مدیریت اجرایی را عهده دار بودم اشاره می كنم:
تم جشنواره «اجرای آثار آهنگسازان ایرانی»؛ این رویكرد جشنواره تلنگری بود كه به آهنگسازی و آهنگسازان ایرانی و آثارشان، نیازها و داشته های آهنگسازی ایران توجه و درباره آن گفتگو شود و تصویری از چگونگی اجرای آثار آهنگسازان بدست آید.
عارف قزوینی، علی اكبر شهنازی، مرتضی نی داود، علینقی وزیری، حسین دهلوی، موسی معروفی، جواد معروفی، فرهاد فخرالدینی، هرمز و شاهین فرهت، احمد پژمان، محمد سعید شریفیان، علیرضا مشایخی، فوزیه مجد، روح الله خالقی، ابوالحسن صبا، فرامرز پایور، محمد رضالطفی، پرویز مشكاتیان، حسین علیزاده، شاهرخ خواجه نوری، مهران روحانی، جواد لشگری، رحمت الله بدیعی، اكبر محسنی، همایون رحیمیان، انوشیروان روحانی، محمد رضا تفضلی و... همچون هنرمندانی بودند كه بطور متمركز آثارشان به اجرا در آمد.
حضور فعال مراكز آكادمیك رسمی موسیقی كشور؛ دانشگاه ای تهران (دانشكده هنرهای زیبا) و هنر ( دانشكده موسیقی دانشگاه هنر)، هنرستان های موسیقی دختران و پسران ( وزارت ارشاد).
حضور گسترده و موفق حدود ۶۰ نفر از استادان و پیشكسوتان شاخص موسیقی ایران و موسیقی اقوام همچون فریماه قوام صدری، رافائل میناسكانیان، منوچهر صهبایی، مجید كیانی، ارپینه ایسرائیلیان، سیمون ایوازیان، محمد اسماعیلی، سعید ثابت، حسین بهروزی نیا، مظفر شفیعی، ابراهیم لطفی و...
سی و چهارمین دوره جشنواره، نخستین دوره جشنواره بود كه با كوشش و اهتمام یك تیم قوی كارشناسی، جشنواره صاحب بخشنامه شد كه نماینده خانه موسیقی در جلسات حاضر نشد.
برگزاری بزرگترین جشنواره موسیقی فجر در طول تمام دوره ها؛ ۹۱ اجرا، ۶ نشست پژوهشی، ۲۱ فیلم مستند و برگزاری جشنواره همزمان در ۱۵ شهرستان و در مجموع ۲۹۰ اجرا در شهرستان ها.
صرفه جویی بیشتر از یك میلیارد تومان در هزینه های جشنواره، با درنظر داشتن دلار ۱۸۰۰۰تومانی در جشنواره ۳۴ و دلار ۳ الی ۴ هزار تومانی در دوره های قبلی.
سی و چهارمین دوره جشنواره، نخستین دوره جشنواره بود كه گروه های فراوانی با فراخوان به جشنواره راه یافتند.
حذف بخش رقابتی از جشنواره سی و چهارم و حذف جایزه باربد.
به امید اینكه روزی موسیقی جایگاه واقعی خودرا پیدا كند و هنرمند مدلول واقعی خودرا داشته باشد. به یقین جشنواره هم جایگاه خودرا خواهد یافت.
شهرام صارمی
۲۹ بهمن ۱۳۹۸»
منبع: راستابلاگ
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب